تاثیر فشردن قفسه سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه بر تبادل گازهای خون شریانی بیماران تحت تهویه مکانیکی
Publish place: Iran Journal of Nursing، Vol: 20، Issue: 51
Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 166
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJNIU-20-51_003
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1402
Abstract:
زمینه و هدف: یکی از معمول ترین روش های تمیز کردن راه هوایی بیماران دارای لوله داخل تراشه و تحت تهویه مکانیکی انجام ساکشن می باشد. به منظور تسهیل خروج ترشحات راه های هوایی و در نتیجه بهبود تبادلات گازی می توان از روش های فیزیوتراپی قفسه سینه نظیر فشردن قفسه سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه استفاده نمود. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر فشردن قفسه سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه بر تبادل گازهای خون شریانی بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی با طرح متقاطع بود. واحد های پژوهش شامل ۷۰ بیمار تحت تهویه مکانیکی (۳۵ زن، ۳۵ مرد) بودند که در بخش های مراقبت های ویژه(داخلی و جراحی) و اورژانس مرکز آموزشی و درمانی حضرت رسول اکرم (ص) تهران بستری شده بودند. واحدهای پژوهش به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. بر روی هر کدام از بیماران دو مداخله ساکشن داخل تراشه با و بدون فشردن قفسه سینه در زمان بازدم انجام شد و بین دو مداخله حداقل ۳ ساعت فاصله وجود داشت. تکنیک فشردن قفسه سینه در زمان بازدم به مدت ۵ دقیقه قبل از ساکشن داخل تراشه انجام شد. گازهای خون شریانی ۵ دقیقه قبل از ساکشن داخل تراشه و ۲۵ دقیقه بعد از آن اندازه گیری شد. ابزار گردآوری داده ها یک برگه ثبت اطلاعات بود. داده ها با استفاده از آزمون ویلکاکسون و آزمون تی زوج توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در هر دو روش (ساکشن داخل تراشه با و بدون فشردن قفسه سینه در زمان بازدم) بین متغیرهای"نسبت فشار اکسیژن شریانی به درصد اکسیژن دمی،" فشار دی اکسید کربن شریانی و درصد اشباع اکسیژن شریانی قبل و بعد از ساکشن داخل تراشه تفاوت معنی دار وجود داشت(۰۰۰/۰ P = ). علاوه بر این در مقایسه دو روش مذکور نیز بین متغیرهای فوق الذکر تفاوت معنی دار وجود داشت (به ترتیب ۰۰۰/۰ P = ، ۰۴۸/۰ P = و۰۰۰/۰ P = ). نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که انجام ساکشن داخل تراشه با فشردن قفسه سینه در زمان بازدم به صورت معنی داری بیشتر از انجام ساکشن داخل تراشه به تنهایی موجب بهبود تبادل گازهای خون شریانی بیماران تحت تهویه مکانیکی شد؛ لذا پیشنهاد می گردد که در بیماران تحت تهویه مکانیکی قبل از ساکشن داخل تراشه از تکنیک فشردن قفسه سینه در زمان بازدم استفاده می شود.
Keywords:
Pulmunary Ventilation , Suction , Thorax , Blood Pressure , Patients. , تهویه ریه , مکش , قفسه سینه , فشار خون , بیماران , ساکشن , گازهای خون شریانی , لوله داخل تراشه