بررسی نظر دانشجویان سال آخر پرستاری در مورد سطح مهارت های بالینی کسب شده در دوران تحصیل

مهارت در ارائه خدمات پرستاری درکیفیت مراقبت های بهداشتی تاثیرگذار است. ماهیت عملی و بالینی پرستاری ایجاب می کند که آموزش مهارت های بالینی به نحوی برنامه ریزی شود که فرصت مشاهده، تقلید، انجام عمل تحت نظارت و دریافت بازخورد برای دانشجوی پرستاری فراهم شود.   این پژوهش یک مطالعه توصیفی بود که با هدف تعیین نظر دانشجویان سال آخر پرستاری در مورد سطح مهارت های بالینی کسب شده در دوران تحصیل در دانشکده های پرستاری مامایی ایران، تهران و شهید بهشتی انجام شد. نمونه های پژوهش ۲۵۱ نفر دانشجوی ترم هفت و هشت بودند که پس از توضیح کامل و کسب رضایت، پرسشنامه خود ایفا در اختیار آنان قرار داده شد.   نتایج حاکی از آن بود که مهارت های مربوط به بررسی علایم حیاتی با میانگین ۵/۸۷ در سطح «تبحر» کسب شده بودند. مهارت های مربوط به تزریقات، سرم و دارو دادن و مهارت های مربوط به کنترل عفونت و مراقبت از زخم به ترتیب با میانگین ۲۳/۷۹ و ۷۶/۷۷ در سطح «تسلط» کسب شده بودند. بیش از ۹۰ درصد دانشجویان فرصت انجام مهارت های فوق را یک بار یا بیشتر پیدا کرده بودند. مهارت های مربوط به حفظ بهداشت فردی و جابجایی بیمار، جمع آوری نمونه های آزمایشگاهی، تامین نیازهای تغذیه ای، اکسیژن رسانی و باز نگه داشتن راه های هوایی، رفع نیازهای دفعی به ترتیب با میانگین ۷۹/۶۶، ۴۶/۶۵، ۲۹/۶۵، ۶۵/۶۱، ۹۲/۵۷ در سطح «انجام مهارت تحت نظارت» کسب شده بودند و حدود ۲۰ درصد دانشجویان اصلا این مهارت ها را انجام نداده بودند.   با توجه به نتایج مشخص گردید تعداد قابل توجهی از دانشجویان در برخی از مهارت ها به سطح انجام مهارت تحت نظارت نرسیده بودند. لذا پیشنهاد شد تا در برنامه ریزی آموزش بالینی سطح مورد انتظار هر مهارت تعیین و شرایط دستیابی به آن در مرکز مهارت ها فراهم شود. انجام پژوهش هایی در زمینه سطح کسب شده مهارت ها در سایر حیطه ها و بررسی علل و عوامل عدم دستیابی به سطح مورد انتظار نیز توصیه شد.

Keywords:

Clinical skill levels , Nursing students , Training programs , مهارت های بالینی , دانشجوی پرستاری , سطح مهارت , یادگیری مهارت های روان حرکتی