بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر شادکامی و خلاقیت دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بوکان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر شادکامی و خلاقیت دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بوکان انجام شد. روش مورد استفاده دراین تحقیق نیمه آزمایشی و به صورت طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر بوکان درسال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. با توجه طرح تحقیق، تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر به عنوان نمونه آماری، به روش نمونه گیری هدفمند از دبستان گوهر تاج نجات انتخاب شدند و در دو گروه کنترل ۱۵ نفره و آزمایش ۱۵ نفره قرار گرفتند. ابزار پژوهش آزمون شادکامی آکسفورد (فرم کودک) و آزمون خلاقیت از آزمون عابدی (۱۹۹۳) و پروتکل ذهن آگاهی کابات-زین (۲۰۰۳) بود. در نهایت داده های گردآوری شده از طریق نرم افزار Spss در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و در سطح استنباطی (آزمون کواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان دادند که که بین گروه کنترل و آزمایش از لحاظ خلاقیت و شادکامی تفاوت معنی داری وجود دارد، به عبارت دیگر، اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر شادکامی و خلاقیت دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بوکان معنادار بوده است و پس تمرین ذهن آگاهی میانگین خلاقیت و شادکامی دانش آموزان افزیش یافته است.

Keywords:

خلاقیت , شادکامی , ذهن آگاهی , دانش آموزان , بوکان.