عوامل موثر بر خودمراقبتی جوانان شهر تهران

مقدمه: خودمراقبتی مهم­ترین روش برای حفظ و نگهداری سلامت به شمار می­رود. باورهای بهداشتی به طور قابل توجهی بر رفتارهای سلامتی تاثیرگذار هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی سازه­های مدل اعتقاد بهداشتی و فشارگروه همسالان با رفتارهای خودمراقبتی در جوانان انجام گردید. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بوده و با استفاده از روش پیمایش انجام شده است. نمونه­ها از بین جوانان ۳ منطقه از شهر تهران با نمونه گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. جمع آوری داده­ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفت. داده­های جمع آوری شده با استفاده از آزمون­ رگرسیون لجستیک در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تحلیل شدند. یافته­ ها: در این مطالعه ۳۸۴ نفر شرکت کردند. تعداد ۲۱۷ نفر مرد و ۱۶۷ نفر زن بودند. میانگین سن پاسخگویان ۲۶/۰۳ سال، میانگین خودمراقبتی ۰/۴۶ بود. نتایج بررسی عوامل موثر بر خودمراقبتی جوانان با استفاده از رگرسیون لجستیک نشان داد که خودمراقبتی با افزایش یک نمره موانع درک شده ۰/۹۵ کاهش می­ یابد. و با بالارفتن یک نمره در فشار اجتماعی گروه همسالان، ۰/۶۹ خودمراقبتی کمتر می ­شود مراقبت از خود در افراد مجرد ۲/۸۰ برابر افراد متاهل و در دانشجویان ۲/۷۵ برابر افراد شاغل بود. بین متغیر وابسته "خودمراقبتی"  با سایر متغیرها از جمله، سن، جنسیت، وضعیت تحصیلات، منافع درک شده و تهدید درک شده ارتباط معنادار نشان نداد. نتیجه­ گیری: نتایج مطالعه نشان داد، باورهای جوانان درباره انجام رفتارهای بهداشتی در خودمراقبتی آنان تاثیر می­گذارد. افراد هر چه موانع بیشتری درک کنند خودمراقبتی کمتری انجام می­دهند. به نظر می رسد برای بالا رفتن خودمراقبتی جوانان با مداخلات آموزشی متناسب، بتوان خودمراقبتی آنان را ارتقاء داد.

Keywords:

self-care , constructs of health belief model , peer pressure , خودمراقبتی , زیرسازه های مدل اعتقاد بهداشتی , فشار اجتماعی گروه همسالان