بررسی مفهوم اعتراض در شعر علیرضا قزوه و قیصر امین پور

اعتراض گونه ای از شعر انقلاب اسلامی است که به مقتضای خاتمه ی جنگ و در امتداد مبارزه یانقلابی خود، به برخی بی عدالتی ها و تبعیض ها به صورت جدی پا به عرصه ادبیات گذاشت. عنصراعتراض و منعکس کردن واقعیت های تلخ سیاسی و اجتماعی در جامعه ی ایران همواره یکی ازافتخارات ارزنده شاعران پایداری است. اعتراض یکی از مضمون های معروف شعر دفاع مقدس استکه در انحنای سکوت هایی پدید آمد که حقوق فرهنگی، شخصی، ملی و اجتماعی افراد در کنارآنها تلف می شود (صیدی، ۱۳۸۸ : ۷۲). اعتراض در شعر دفاع مقدس خیزشی متفکرانه، سیاسیو اجتماعی در مقابل دسیسه ها است. اوج شعر اعتراض شاعران دفاع مقدس در سالهای ۶۰ تا۶۸ بوده است و بعد از جنگ تا سالهای هفتاد ادامه داشت و بعد از آن تقریبا رو به افول نهادهاست. ادبیات دفاع مقدس و بخصوص شعر این ژانر ادبی متعهد بر پایه ارزشها بنا شده است، یکیاز مضمونهای اصلی شعر دفاع مقدس اعتراض است. شعر اعتراض برمبنای هنجارها و اهدافعالی یک ملت بنا شده است. این گونه شعر در مقابل دردها و معضلات اجتماعی سکوت نمی کند،بلکه با فریادی رسا و واضح بر بی دردی ها و بی تفاوتی ها بانگ بر میآورد و به افشاگری می پردازد.مجرم را به پای میز محاکمه میکشاند و محکوم میکند. درواقع شعر اعتراض شعر شهامت وشجاعت است، به منافع خویش توجهی ندارد. شاعران شعر اعتراض در تشخیص اینکه تنها راهنجات آرمانها و ارزشهای جنگ همین اعتراض است به بیراهه نرفته اند. از شاعران این نوع شعرمیتوان به علیرضا قزوه، قیصرامین پور و... اشاره کرد. شعر اعتراض گونه های متفاوتی دارد: شعراعتراض انواع متفاوتی دارد که مهمترین آنها عبارتند از: اعتراض بر بی عدالتی، فراموشی شهدا،اعتراض بر دگرگونی ارزشها، انتقاد بر بی اعتنایان به جنگ، اعتراض بر تجمل گرایی و... می باشد.

Keywords:

اعتراض , شعر دفاع مقدس , فراموشی شهدا , قیصر امین پور , قزوه