سورئالیسم در شاهنامه فردوسی با تاکید بر خواب و رویا

اصطلاح سورئالیسم از دو جزء اساسی «سور» به معنی روی، بر فراز و بالا و «رئال» به معنی حقیقت چیز، واقعی صحیح و حقیقیترکیب شده است. سورئالیسم به معنی گرایش به ماورای واقعیت یا واقعیت برتر است. خواب و رویا از دیرباز موردتوجه انسان بودهو میان عموم مردم روزگاران مشترک است، و به نژاد، زبان، رنگ پوست و میزان رشد فرهنگی آن ها وابسته نیست. ازجمله احوالاسرارآمیزی است که بیان کیفیت و اسرار نهان آن دیریاب بلکه دست نایافتنی است. تعبیر و تحلیل رویاها ازجمله پیچیده ترین ورازآلودترین مسائل و موضوعات بشری است. گزارش رویاها در حکایت های شاهنامه در ایجاد شوق و امید برای نیل به آرزوها وتهدید و ترس از انجام عملی، در شکل گیری قصه ها، نقش مهم و بسزایی دارد پهلوانان و شاهان در موقعیت های مختلف، برخی ازوقایعی را که در آینده به وقوع خواهد پیوست در خواب می بینند. این وقایع ممکن است دربردارنده پیام های شادی و جشن وپیروزی یا خبر از رویدادی ناگوار باشند. بسیاری از شخصیت های برجسته شاهنامه دست کم یک بار در خواب رویداد پیش از وقوع رادیده اند. به همین دلیل نیاز بررسی چنین پدیده ای در شاهنامه احساس می شود. در شاهنامه خواب ها و تعبیر آن ها ارزش خاصیبرای شهریاران و پهلوانان دارد؛ بر اساس خوابی که می بینند جنگی را آغاز می کنند یا از وقوع جنگی پیشگیری می نمایند؛ پایه یبسیاری از ازدواج ها با دیدن خواب ریخته می شود. در خواب است که تولد فرزندی را آگاه می شوند و حتی به جنس و نام نوزاد پیمی برند. فردوسی برای تمامی این موارد شواهد بسیاری را به نظم کشیده است. بدین روی نیاز بررسی چنین پدیده ای در شاهنامهاحساس می شود. این مقاله به سورئالیسم در شاهنامه فردوسی با تاکید بر خواب و رویا به روش کتابخانه ای پرداخته است.

Keywords:

سورئالیسم , خواب , رویا , شاهنامه , فردوسی