رابطه بین عوامل فیزیکی محیط کار (ارگونومی محیطی) و عملکرد کارکنان مطالعه موردی: شرکت گاز استان تهران

ارگونومی علم متناسب نمودن محیط کار با توانایی های انسان است و ارگونومی محیطی به عنوان بخشی از این علم به کنترل عوامل محیطی می پردازد. هدف از این تحقیق بررسی و شناسایی رابطه بین ارگونومی محیطی ( عوامل فیزیکی موجود در محیط کار) و عملکرد کارکنان و همچنین بررسی وضعیت موجود عوامل فیزیکی محیط کار کارکنان شرکت گاز استان تهران می باشد. جامعه آماری کلیه کارکنان شاغل در شرکت فوق و زمان تحقیق تابستان سال ۱۳۹۲ می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نامتناسب با حجم، نمونه های مورد نظر انتخاب گردید. داده های تحقیق از روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جهت پاسخ به سوالات تحقیق در بخش ارگونومی محیطی و پرسشنامه اچیو در بخش عملکرد گردآوری شده است. برای دستیابی به اهداف تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن) و در محیط نرم افزاری SPSS استفاده گردید. نتایج پژوهش موید این مطلب است که بین ارگونومی محیطی (عوامل فیزیکی: نور، ارتعاشات، دما، ساختمان و تجهیزات) و عملکرد کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، ولی بین سروصدای محیط کار و عملکرد کارکنان رابطه معنی داری یافت نشد. نتیجه سنجش ارگونومی محیطی از دیدگاه کارکنان شرکت گاز استان تهران نیز حاکی از این است که میانگین امتیاز به عوامل فیزیکی در محیط کاری کارکنان فوق در حد متوسط به بالا می باشد.

Keywords:

Ergonomics workplace Physical factors Performance Achieve. , ارگونومی , محیط کار , عوامل فیزیکی , عملکرد , اچیو