پایبندی به پروفیلاکسی با داروهای ضد رتروویروسی به دنبال مواجهه ی شغلی و غیرشغلی با HIV در افراد مراجعه کننده به مرکز مشاوره ی بیماری های رفتاری بیمارستان امام خمینی(ره) طی سال های ۱۳۸۷ لغایت ۱۳۸۸

زمینه و هدف: بررسی میزان پای بندی (Adherence) به پروفیلاکسی با داروهای ضد رتروویروسی به دنبال مواجهه­ی شغلی و غیرشغلی با HIV  در افراد مراجعه­کننده به مرکز مشاوره­ی بیماری های رفتاری بیمارستان امام خمینی(ره) طی سال­های ۱۳۸۷ لغایت ۱۳۸۸. روش ­کار: در این مطالعه­ی توصیفی و طولی، پس از نمونه گیری و انتخاب بیماران و ثبت اطلاعات آن ها، میزان پای بندی براساس گزارش خود بیماران و در مورد هر یک از داروها (زیدوودین، لامی وودین و افاویرنز) مورد محاسبه قرار گرفت. بیماران در این مطالعه به صورت ماهانه و به مدت ۴ ماه مورد پیگیری قرار گرفتند و در صورت پای بندی کمتر از ۹۵ درصد علت عدم مصرف داروهای ضد رتروویروسی از آن ها پرسیده شد و ثبت گردید.  نتایج: در این مطالعه ۸۹ بیمار بررسی شدند که ۵۵ نفر (۸/۶۱ درصد) مرد و ۳۴ نفر (۲/۳۸ درصد) زن بودند که متوسط سن آن ها ۳۹/۸ ± ۱۶/۳۰ بود. ۴۷ نفر (۸/۵۲ درصد) مجرد و ۴۲ نفر (۱/۴۷ درصد) نیز متاهل بودند. ۲۷ نفر (۳/۳۰ درصد) پزشک و ۳۵ نفر (۳/۳۹ درصد) پرستار و ۲۷ نفر (۳/۳۰ درصد) خارج از سیستم پزشکی بودند. ۳۶ نفر (۵/۴۰ درصد) درمان را قطع نمودند که از این تعداد، ۲۴ نفر (۲۷ درصد) به طور صحیح (پس از مشخص شدن سرولوژی منفی فرد منبع) و ۱۲ نفر (۴/۱۳ درصد) به طور اشتباه درمان را قطع کرده بودند. در این مطالعه مجموعا ۵۳ نفر (۶/۵۹ درصد) درمان را به طور کامل دریافت نموده بودند. در مطالعه­ی حاضر، ارتباط معنی داری بین سن و متاهل بودن با پای بندی به درمان مشاهده گردید (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: قطع درمان به علت منفی شدن آزمایش فرد منبع در مطالعه­ی ما بیشتر از مطالعات قبلی بوده است که نشانه­ی در دسترس تر بودن فرد منبع در مطالعه­ ی ما می باشد .

Keywords:

HIV/AIDS , Adherence , Antiretroviral drugs , Prophylaxis , Imam Khomeini Hospital , HIV/AIDS , پایبندی , ضد رتروویروسی , پروفیلاکسی , بیمارستان امام خمینی ره