نقش سلامت خانواده و سبک های دلبستگی در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان

اهداف: باورهای فراگیران در مورد توانایی های خود در فرآیند تحصیل در قالب خودکارآمدی تحصیلی تعریف می شود که تحقق آن متاثر از عوامل مختلفی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش متغیرهای سلامت خانواده و سبک های دلبستگی در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. ابزار و روش ها: این پژوهش توصیفی- مقطعی با طرح همبستگی در جامعه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ انجام شد و ۳۳۵ دانشجو به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خانواده اصلی هاوشتات و همکاران، پرسش نامه سبک های دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور و پرسش نامه خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اون و فرامن استفاده شد. تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS ۲۲ و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیره به روش گام به گام انجام شد. یافته ها: خودکارآمدی تحصیلی با متغیرهای سلامت خانواده (۲۷۴/۰=r) و سبک دلبستگی ایمن (۳۳۶/۰=r) همبستگی مثبت و معنی دار و با متغیرهای سبک دلبستگی اجتنابی (۴۱۳/۰-=r) و سبک دلبستگی اضطرابی (۴۰۲/۰-=r) همبستگی منفی و معنی دار داشت (۰۱/۰p<). متغیرهای پیش بین سبک دلبستگی اجتنابی (۸۲۸/۴-=t؛ ۰۰۰۱/۰=p)، سبک دلبستگی ایمن (۱۰۸/۵=t؛ ۰۰۰۱/۰=p)، سبک دلبستگی اضطرابی (۲۱۷/۳-=t؛ ۰۰۱/۰=p) و سلامت خانواده (۰۶۱/۳=t؛ ۰۰۲/۰=p)، ۳/۰ از واریانس خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان را تبیین کردند و به ترتیب در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی نقش بیشتری داشتند. نتیجه گیری: سلامت خانواده و سبک دلبستگی ایمن باعث افزایش باور خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان و سبک های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی باعث کاهش باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان هستند.

Keywords:

Self-Efficacy , Family Health , Attachment Styles , Students , خودکارآمدی تحصیلی , سلامت خانواده , سبک های دلبستگی , دانشجویان