مقایسه نظرات اعضای هیات علمی و دانشجویان درباره فرم های ارزشیابی اساتید در دروس نظری

اهداف: تعیین میزان موفقیت در رسیدن به اهداف آموزشی از راه های ارزشیابی مدرسان است که معمولا توسط دانشجویان صورت می گیرد تا هم سبب بهبود کیفیت آموزش شود و هم در تصمیم گیری مدیریتی مورد توجه قرار گیرد. پس فرم های ارزشیابی مدرسان توسط دانشجویان باید مورد توافق مدرسان و دانشجویان باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان درباره سئوال های ارزشیابی دروس نظری اساتید بود.  روش ها: این مطالعه تحلیلی- مقطعی در اعضای هیات علمی و دانشجویان یکی از دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۱-۱۳۹۰ انجام شد و ۱۲۹ نفر عضو هیات علمی به صورت در دسترس و ۱۲۰ دانشجو به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ای محقق ساخته دارای دو بخش داده های جمعیت شناختی مدرسان و گویه های پیشنهادی برای فرم ارزشیابی دانشجویان از مدرسان بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون T مستقل با کمک نرم افزار آماری SPSS ۱۸ استفاده شد.  یافته ها: میانگین امتیاز مناسب بودن سئوال ها از نظر مدرسان ۱/۸±۰/۷۳ (۱۰۰-۵۰) و از نظر دانشجویان ۹/۲۶±۷/۶۱ (۱۰۰-۵) بود (۰۰۱/۰>p). بالاترین وزن از نظر مدرسان مربوط به گویه "میزان علاقه استاد به تدریس و فعالیت در رفع مشکلات علمی دانشجو" و از نظر دانشجویان مربوط به گویه "میزان تسلط استاد بر موضوع درس" بود. نتیجه گیری: اعضای هیات علمی و دانشجویان خواستار اعمال تغییراتی در اولویت بندی و سهم نمره ارزشیابی هر سئوال در فرم های جاری ارزشیابی مدرسان در دروس نظری هستند.

Keywords:

Evaluation , Teachers , Students , Theoretical Lessons , ارزشیابی , مدرسان , دانشجویان , دروس نظری