آموزش غیرحضوری در نظام های آموزشی و امکان سنجی اجرا در آموزش های عقیدتی- سیاسی
Publish place: Education strategies in medical sciences، Vol: 2، Issue: 2
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 77
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EDCBM-2-2_004
تاریخ نمایه سازی: 21 مرداد 1402
Abstract:
اهداف. این پژوهش بهمنظور امکان سنجی و بررسی موضوعات آموزش غیرحضوری در نظام آموزش های عقیدتی- سیاسی، جایگاه و شیوه های اجرای آن انجام شد. روشها. برای پاسخ به سئوال های تحقیق، مطالعاتی در دو بخش کتابخانه ای (نظری) و میدانی (پیمایشی) با حجم ۱۰۰ نفر نمونه متشکل از کارشناسان، مدیران و مربیان عقیدتی- سیاسی انجام گرفت. یافتهها. ۹۰% افراد اجرای آموزش های عقیدتی- سیاسی را بهصورت ترکیبی (حضوری و غیرحضوری) مورد تایید قرار دادند. ۴۷% افراد دروس عقاید، ۶۴% دروس احکام، ۶۵% دروس معارف، ۸۵% دروس تاریخ اسلام، ۴۹% دروس اخلاق، ۷۸% دروس دانش سیاسی و ۷۶% دروس نظام دفاعی را برای غیرحضوری شدن مورد تایید قرار دادند. ۳۴% از نمونه آماری دوره های بدو خدمت، ۷۵% دوره تداوم، ۷۱% دوره های طولی و ۷۳% دوره های بصیرت را برای غیرحضوری شدن مناسب دانستند. ۸۱% افراد آموزش غیرحضوری را برای گروه فرماندهان و مدیران، ۸۲% برای گروه عموم مدیران، ۵۹% برای گروه عموم نیروها و ۹۱% برای گروه اساتید و مربیان مناسب تشخیص دادند. نتیجهگیری. برای استقرار نظام آموزش غیرحضوری، به ویژه استقرار آن در داخل نظام سنتی (حضوری)، آمادگی در زمینههای گوناگون لازم است.
Keywords: