بررسی روش «خواندن مقدم بر نوشتن» در سوادآموزی به نوآموزان

هدف از این پژوهش یافتن پاسخی برای این سوال بود که آیا «روش کلی جدید» که ویژگی اصلی آن «خواندن مقدم بر نوشتن» است، اثری بر روی تسهیل اکتساب خواندن اولیه کلمات و حروف دارد یا خیر. در این پژوهش آزمودنی ها در دو آزمون متفاوت شرکت کردند. در آزمون یک، ۸۶ دانش آموز (۴۸ پسر و ۳۸ دختر) اول ابتدایی دارای نقص شنوایی از مدارس ابتدایی ناشنوایان شهر تهران که سوادآموزی به آنها براساس روش «خواندن مقدم بر نوشتن» بود و ۱۰۰ دانش آموز (۵۰ پسر و ۵۰ دختر) اول ابتدایی فاقد نقص شنوایی از مدارس ابتدایی مناطق پنج گانه آموزش و پرورش شهر تهران که به طور تصادفی نمونه گیری شده بودند و در آزمون دو ، ۷۷ دانش آموز (۴۷ پسر و ۳۰ دختر) دارای نقص شنوایی و ۶۰ دانش آموز (۳۰ پسر و ۳۰ دختر) فاقد نقص شنوایی از آزمودنی های آزمون یک شرکت داشتند. نتایج حاکی از وجود تفاوت معنی دار بین این دو گروه از نظر دستیابی به مهارت در خواندن کلمات و حروف جدید به صورت اکتشافی و قبل از آموزش نوشتاری، اثر مثبتی بر روی اکتساب اولیه خواندن کلمات دارد. بنابراین نتایج این پژوهش حاکی از کارآمد بودن روش «خواندن مقدم بر نوشتن» سوادآموزی به نوآموزان است.

Keywords:

literacy training , reading-first method neo-hollistic approach , سوادآموزی , روش کلی جدید , خواندن مقدم بر نوشتن