نقش واسطه ای هشیاری سازمانی در رابطه جامعه یادگیرنده حرفه ای با پایداری سازمانی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه جامعه یادگیرنده حرفه ای با پایداری سازمانی با نقش واسطه ای هشیاری سازمانی در مدیریت آموزش و پرورش شهرستان ساری، انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری عبارت از تمامی کارکنان مدیریت آموزش و پرورش شهرستان ساری به تعداد ۲۹۹ نفر بود که تعداد ۱۶۹ نفر طبق جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر حسب جنسیت) انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های استاندارد بلام و همکاران (۲۰۰۵)، هشیاری سازمانی پهلوان صادق (۱۳۹۶) و پایداری سازمانی ویک و ساتکلیف (۲۰۰۱)، بود. روایی پرسشنامه ها توسط متخصصان و استادان تایید شد و با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه های جامعه یادگیرنده حرفه ای ، هشیاری سازمانی و پایداری سازمانی به ترتیب برابر ۰/۹۰، ۰/۸۶ و ۰/۸۹ محاسبه شد. یافته ها، نشان داد که بین جامعه یادگیرنده حرفه ای با پایداری سازمانی، بین جامعه یادگیرنده حرفه ای با هشیاری سازمانی و بین هشیاری سازمانی با پایداری سازمانی در مدیریت آموزش و پرورش شهرستان ساری رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. همچنین، بین جامعه یادگیرنده حرفه ای با پایداری سازمانی با نقش واسطهای هشیاری سازمانی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد و مدل برازش داده شده مورد تایید داده ها بود.

Keywords:

هشیاری سازمانی , جامعه یادگیرنده حرفه ای , پایداری سازمانی , کارکنان