ارتقا منظر فرهنگی عرصه پیرامونی (نمونه موردی امام زاده ابراهیم سودان)

مناظر فرهنگی در شکل گیری شخصیت شهرها نقش بسزایی داشته و به مثابه پلی میان حال و گذشته اند که انسان امروزی به واسطه ی آنهامیتواند به درک و فهم قابل قبولی از هویت خویش دست یابد. موجودیت این مناظر به حضور پیوسته ارز ش ها و کیفیات سازندهی آنها بستگیدارد که باید بتوانند خود را با شرا یط زمان سازگار کرده و جایگاه خود را به عنوان عنصری مهم در فضاهای شهری حفظ نمایند. بنابراین دردرجهی اول شناخت این مناظر و ارزشهای هویتی و فرهنگی آنها و در درجهی بعدی تلاش در جهت حفاظت و نگهداشت این ارزشها برایانتقال آنها به نسل های آتی و همگام سازی آنها با تغییرات زمانه حائز اهمیت است. از طرف دیگر حضور موثر این فضاها در جوامع امروزیمیتواند خلا وجود فضاهای جمعی جذاب را پر کرده و کیفیت زندگی را بالا ببرد. به همین منظور در این پژوهش که از نوع کاربردی بوده،تلاش شده تا مفاهیمی مانند مناظر فرهنگی، فرهنگ، عرصه، منظر با روش توصیفی- تحلیلی بررسی شوند. سپس با کمک طراحی شهری، به ارتقای این کیفیات این منظر پرداخته شده است. در همین راستا منظر فرهنگی امام زاده ابراهیم سودان استان اصفهان ، که بخشی از هویتتاریخی این محله به شمار آمده و در دوره های از تاریخ این امام زاده به فراموشی سپرده شده است و روبه زوال تخریب می رود، مورد مطالعه وبررسی قرار گرفته است و از طریق ارتقای منظر مبتنی بر فرهنگ، با تکیه بر پتانسیل های آن محدوده اقداما تی پیشنهاد گردیده است.

Keywords:

منظر فرهنگی , ارتقای منظر فرهنگی , فرهنگ , عرصه , ارتقای منظر مبتنی بر فرهنگ , امام زاده ابراهیم سودان