تاثیر تفکر سریالیسم بر هنرمفهومی و معماری

هنر مفهومی در سال های پر التهاب سیاسی دهه ۱۹۶۰ ، پس از جنبش های مینیمال و پاپ آرت به ظهور رسید.تجربه های هنری این جریان منجر به بروز چهار شاخه اصلی شد. یکی از مهمترین شاخه های هنر مفهومی ، سریالیسمبود که بوسیله تکرار ، شئ یا موتیف را به مفهوم تبدیل میکرد. سریالیسم در هنر بیشتر مواقع قابل پیش بینی نبوده و ازقاعده ای پیروی نمی کرد. در معماری اما عناصر تکرار شونده از روابط مشخصی برخوردار بوده و قابل پیش بینی بودند.معماری سریالیسم بر پایه دستکاری و جابجا کردن سیستم های شبکه ای (گریدی) که پیشتر توسط لوکوربوزیه و میسوندروهه ابداع شده بود، استوار بود. این نوع معماری بیشتر تلقی روشنفکرانه ای از فضا محسوب می شد تا معماری ای برپایه حس فضایی. بنابراین در بسیاری از مواقع به لحاظ عملکرد پاسخگوی نیاز افراد نبود و انتقاد های جد یای به آن وارد شد.

Keywords:

هنر مفهومی , کانسپچوال آرت , سریالیسم , هنر سریالی , پاپ آرت , معماری سریالی