بررسی نقش معماری در تحقق پذیری رویکرد مداراگرایانه ازمنظر اسلام

همواره از معماری و شهرسازی به عنوان تجلیگر ارزش های متعالی در جامعه یاد می شود، این ارزش ها با توجه به میزا ناستعداد و اجتهاد هنری معماران و شهرسازان می توانند در کالبد بنا ظهور یافته تا توسط مخاطبان در مراتب مختلفادراک گردند. یکی از مفاهیم متعالی که میتواند در ساختار شهر و معماری مورد بررسی قرار گیرد. «رویکردمداراگرایانه» و مولفه های و ابسته به آن است، بنابراین هدف اصلی این پژوهش خوانش ترجمان مدارا و نحوه مرتبه یافتن آن در کالبدهای معماری و شهرساز یست. برای نیل به این هدف در مرحله اول تحقیق با استفاده از روش تحلیل متحوایمتون، مدارا از منظر تربیت اسلامی بررسی شده و در مرحله دوم با استفاده از روش استدلال منطقی و با رویکرد مهفومبه مصداق مولفهه ای مدارا در ساختارهای کالبدی مطالعه می شوند. براساس یافته های پژوهش، مدارا از منظر اسلام دارایمولفه هایی ست مداراگرایی را در جامعه تضمین نموده و موجب گسترش آن می گردند، این مولفه ها شامل«عدالت»، «رحمت»، «عبودیت»، حس قول» و «مدارا و بردباری» هستند. توجه به این مولفه های در مقیاس های کلان، میانی و خرد معماری موجب شده تا اصولی مرتبط با این مفاهیم در کالبد به منصه ظهور برسند، به صورتی که مردم واریو درونگرایی معماری ماحصل مفهو م توجه به کرامت مخاطبان بیان میشود، سپس نیارش و پرهیز از بیهودگی موجببرقراری عدالت در ابنیه می شو ند، آرایه ها و زیورهای معماری زبانی نیکو به بنا می بخشند، مدارا با داشته های محیطی واحترام به بستر موجب خودبسندگی معماری می گردد، خلق فضا و سیر از کثرت به وحدت در آن زمینه عبودیت را فراهممیکند تا جمیع مطالب یاد شده نمایشی از جلوه های رحمت الهی را برای بندگان به نمایش بگذارند و ترجمانی کالبدیاز مدارا و سلم را در معماری متجلی سازند .

Keywords:

مداراگرایی , معماری , شهرسازی , تربیت اسلامی