بررسی شاخصه های ابنیه سنتی در منطقه ای با بیوکلیماتیک متغییر، جهت دستیابی به معماری پایدار، نمونه موردی: (خانه زینت الملک شهر شیراز)

در دنیای مدرن با توجه به پیشرفت تکنولوژی و گسترش جمعیت، مصرف بیش از اندازه انرژی های فسیلی بسیارافزایش یافته و همین امر اهمیت به مباحث توسعه پایدار و محیط زیست را در سراسر دنیا ملموس نموده است.مصرف بی رویه و بدون کنترل انرژی فسیلی در دنیا به خصوص در کشور ایران، اغلب در فضاهای مسکونی،جهت آسایش روانی ساکنین می باشد. اهمیت این موضوع به طوری است که جامعه معماران، طراحان و سازندگانرا، ملزم به رعایت قواعد و الگو برداری از معماری پایدار می نماید. بخش اعظمی از فنون معماران گذشته درخلق بناهای سنتی با در نظر گرفتن عوامل طبیعی همچون بارندگی، جهت وزش باد، نحوه تابش نور خورشید،پوشش گیاهی، میزان رطوبت هوا، بوده که همگی دست به دست هم داده و توانسته بناهای سنتی ایرانی را به عنوانشاخصه قدرتمند معماری به جوامع بین المللی و الگویی غنی از معماری پایدار معرفی نماید. مقاله حاضر با هدفبررسی نقش شاخصه های ابنیه سنتی در منطقه ای با بیوکلیماتیک متغییر در دستیابی به معماری پایدار در خانهسنتی زینت الملک قوامی در شهر شیراز، پژوهش و نگارش گردیده است. پژوهش بر مبنای تحلیلی، توصیفی وبررسی نقشه ها صورت پذیرفته است. به دلیل فقدان مطالعات پژوهشی بر نحوه بهره مندی از آثار معماری سنتیکشور، انجام چنین پژوهشی الزامی به نظر می رسد. در این مقاله به معرفی شهر شیراز، خانه زینت الملک، شاخصههای ابنیه سنتی، منطقه بیوکلیماتیک متغییر و معماری پایدار پرداخته شده و نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد استفاده از الگو های سنتی به ویژه حیاط مرکزی، عرض و ارتفاعات قرار گیری و چیدمان فضایی، مصالح وغیره، در اقلیم متغییر می تواند در حفاظت از محیط زیست، پیش گیری از اتلاف انرژی های تجدید ناپذیر و تامینآسایش روانی ساکنین، بسیار مهم و موثر باشد.

Keywords:

شاخصه های ابنیه سنتی , بیوکلیماتیک متغییر , معماری پایدار , خانه زینت الملک , شهر شیراز