بررسی مقاومت برشی اتصال های سازه خرپا

پژوهش حاضر به مطالعه تاثیر جهت الیاف عضوهای اتصال در دو جهت مماسی و شعاعی، نوع سطح تماساتصال عضوها در سه مدل شیبدار، پله ای، ساده فارسی و نوع واشر در دو شکل گرد جدا و یک تکهمشترک بر مقاومت برشی اتصالات خرپای چوبی پرداخت. ساخت کلیه اتصالا ت با استفاده از چوب تبریزیبا دو عضو هر کدام به ابعاد ۳۰x۵/۱x۵/۱ سانتیمتر طبق استاندارد R۹۵ ۸۸-D۱۷۶۱ ASTM انجام شد. اتصال عضوها با استفاده از دو پیچ با قطر ۱۰ میلیمتر صورت پذیرفت و از چسب به عنوان ماده کمکی استفاده نگردید. از ترکیب عوامل متغیر ذکر شده تعداد ۱۲ تیمار با ۴ تکرار در مجموع ۴۸ نمونه اتصالخرپا ساخته شد که مقاومت برشی آنها توسط دستگاه آزمون مکانیکی اندازه گیری گردید. نتایج حاصل ازپژوهش نشان داد که بیشترین مقاومت در نمونه ها مربوط به اتصال شیبدار در جهت شعاعی با واشر جدا بود.تفاوت معنی داری بین دو عامل جهت الیاف عضوها و نوع سطح تماس و همچنین اثر متقابل دو عامل نوعواشر و نوع سطح تماس وجود داشت. مقاومت برشی در جهت شعاعی و واشر مشترک روند افزایشی نشانداد و همچنین بیشترین مقاومت برشی در بین سطح تماس عضوها اتصال شیبدار داشت .

Keywords:

اتصالات , جهت الیاف , خرپا , مقاومت برشی , نوع واشر