مصادیق توجه به حس لامسه در معماری سنتی ایران

معماری سنتی ایران همواره بر بستر معرفت و توجه به ارزش های انسانی حرکت کرده است. این توجه گاه جنبه معرفتی وگاه جنبه خصوصیات فیزیکی و یا هر دو ساحت را به خود گرفته است. آنجا که توجه انسان را به خصوصیات فیزیکی وحواس پنجگانه معطوف می دارد، حس لامسه به عنوان یکی از حواس مشخص به کار گرفته می شود؛ تا ادراک محیط راآسوده تر و کاراتر گرداند. این پژوهش نظر به بررسی توجه به حس لامسه از طریق شناخت مصادیق آن در معماری سنتیدارد. مفاهیم اولیه بصورت کتابخانه ای جمع آوری شده و در نهایت به روش توصیفی- تحلیلی به ارائه نتایج پرداخته شده است. پژوهش در سیمای نهایی خود به این نتیجه رسیده است که بکارگیری مصادیق معماری سنتی، به حس لامسه درکنار خصوصیات و اهداف کاربردی معماری بنا ها توجه دارد.

Keywords:

مصادیق معماری , معماری سنتی , معماری ایران , حس لامسه