تبیین چارچوب مفهومی طراحی خیابانهای باکیفیت با رویکرد شهر سبز

با وقوع انقلاب صنعتی در قرون نوزدهم و بیستم ، پیشرفت چشمگیری در زندگی انسانها به وجود آمد . این پیشرفتهاعلاوه برافزایش کیفیت زندگی انسانها سبب بروز تغییرات گستردهای در استفاده از سامانه های طبیعی شد . در ۱۳ ژوئن۱۹۹۲ رهبران نزدیک به ۱۰۰ کشور جهان برای برنامهریزی در جهت جلوگیری از فاجعه زیست محیطی جهانی درریودوژانیرو گرد هم آمدند هدف این برنامه توقف و لغو زیان های زیست محیطی به کره زمین و ارتقاء توسعه پایدار درهمه کشورها بود . در راستای تحقق این مفهوم رویکردهای متفاوتی در توسعه شهرها تعریف شد که از آن جمله میتوانبه رویکرد شهر هوشمند ، شهر دوستدار کودک و شهر سبز و .. اشاره نمود. از سوی دیگر کیفیت محیط شهرها باکیفیتزندگی ساکنین ارتباط تنگاتنگی دارد بنابراین انسانها تمایل به زندگی در محیط های باکیفیت تر رادارند . ازاین رو رویکردمورد اتخاذ در پژوهش حاضر در راستای دستیابی به توسعه پایدار رویکرد شهر سبز میباشد . شهرها از محلات وخیابانها و فضاهای شهری شکل گرفته اند بنابراین شهرهای سبز نیازمند داشتن خیابانها و محلات سبز میباشد . ازاین روهدف از پژوهش حاضر تبیین چارچوب مفهومی طراحی خیابانهای باکیفیت با رویکرد شهر سبز میباشد .

Keywords:

توسعه پایدار , کیفیت , کیفیت محیط شهری , شهر سبز , خیابان