بررسی زمین شناسی اقتصادی منطقه زغالدار گلندرود

کانسار زغالسنگ گلندرود در دامنه شمالی رشته کوه البرز در غرب استان مازندران و در 20 کیلومتری جنوب شهرستان نور واقع گردیده است. حداقل ارتفاع منطقه از سطح دریا 500 متر و حداکثر آن 1800 متر است. آب و هوای منقه معتدل و مرطوب همراه با پوشش جنگلی است. از نظر زمین شناسی منطقه گلندرود متعلق به کمربند چین خورده آلپ – هیمالیا بخش البرز مرکزی می باشد. کمربند آتشفشانی ائوسن در جنوب و چینه های رسوبی نئوژن در شمال مرزهای این منطقه را تشکیل می دهد . وسعت منطقه معدنی گلندرود حدود 50 کیلومتر مربع می باشد. در منطقه مورد مطالعه رسوبات تریاس – کرتاسه رخنمون دارد. طبقات زغالدار مربوط به قسمت میانی تشکیلات شمشک می باشد. ضخامت متوسط لایه های زغالدار شمشک در این منطقه حدود 650 متر است، و در آن 32 لایه زغالی شناسایی شده است. مجموع ضخامت لایه های زغالی بر 30 متر میگردد. ذخیره زمین شناسی زغال در این منطقه بالغ بر 150 میلیون تن می باشد که 15% از ذخایر زغالی شناخته شده ایران را شتکیل می دهد. نتایج آنالیز نمونه ها نشان داده است، که خاکستر لایه های زغالی از 2/2 تا 29 درصد ، مواد فرار از 27/5 تا 6/9 درصد و پلاستومتری از 10 تا 14 میلیمتر متغیر بوده، و متوسط میزان گوگرد 0/74 درصد می باشد. نوع زغالهای منطقه گازی تا گازی چرب و از نظر ترکیب پتروگرافی از تیپ ویترینیت می باشد. بخشی از زغال گلندرود با مارک گازی چرب می تواند بعنوان زغالسنگ کک شو برای تهیه کک متالورژی ، و بخشی زا مارک گازی بعنوان زغالسنگ حرارتی برای سوخت نیروگاه مورد مصرف قرار گیرد.