مقایسه تاثیر ۱۲ هفته تمرین تداومی با شدت متوسط و تمرین تناوبی شدید بر سطوح سرمی لیپوکالین-۲ در زنان چاق

بافت چربی موجب ترشح عوامل مختلفی می شود که به عنوان آدیپوکاین نامگذاری می شوند که در پاتوژنز وضعیت های مختلف از جمله سندرم متابولیک نقش مهمی دارند. باوجود تاثیرات مثبتی که تمرین ورزشی بر مقاومت به انسولین و متابولیسم لیپید دارد، تاثیر تمرین ورزشی از جمله HIIT بر سطوح لیپوکالین۲ در وضعیت چاقی کمتر مورد توجه قرار گرفته است و باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت گیرد. آزمودنی های مقاله حاضر همگی زنان چاق بوده که به بیماری های قلبی-عروقی و دیابت مبتلا نبودند. برنامه تمرین ورزشی در از نوع تناوبی شدید و تداومی با شدت متوسط بود. برنامه تمرین ورزشی زیر نظر متخصص فیزیولوژی ورزشی انجام شد از روش های آماری توصیفی به منظور توصیف ویژگی های آزمودنی ها و آمار استنباطی برای آنالیز داده ها استفاده شد..نتایج حاصل از این مقاله نشان داد که ۱۲ هفته تمرین ورزشی به صورت تداومی با شدت متوسط و تناوبی شدید منجر به کاهش معنادار لیپوکالین۲ و مقاومت به انسولین می شود و تفاوت معناداری بین دو نوع تمرین ورزشی در تاثیر بر لیپوکالین۲ و مقاومت به انسولین وجود نداشته است.

Keywords:

تمرین تداومی , چاقی , لیپوکالین۲