ارزیابی تحقق تعهدات دولت های هفتم و هشتم در خصوص تنش زدایی بین المللی

در کشورهای کم وبیش دموکراتیک استوار بر رقابت های حزبی و شبه حزبی، یکی از منظرهای ممکن و معمول بررسی عملکرد حکومت ها منظر تطبیقی است که در چارچوب آن می توان نسبت میان وعده های انتخاباتی و عملکرد حکومت ها سنجید. هرچند در جمهوری اسلامی ایران رقابت های حزبی رسمی و جاافتاده ای وجود ندارد وجود دو شبه تشکل اصلاح طلب و اصول گرا حداقل امکانی را برای انجام چنین مطالعاتی فراهم می کند. بنابراین از این منظر می توان برنامه های انتخاباتی و عملکرد حکومت های اصلاح طلب یا اصول گرا را همسنجی کرد و نسبت آن دو را موضوع مطالعات روشمند قرار داد. ولی چنین مطالعاتی در ایران معمولا چندان محلی از اعراب ندارد و به همین دلیل شناخت معتبری از نسبت میان وعده ها و عملکردها وجود ندارد. این ادعا درمورد حکومت اصلاح طلبان یا به اصطلاح «دولت اصلاحات» هم صادق است. بنابراین مسئله پژوهش پیشنهاد حاضر شناخت معتبر از نسبت میان وعدهای انتخاباتی اصلاح طلبان و عملکرد آن ها با تاکید بر سیاست تنش زدایی در سیاست خارجی است. با بررسی وعده های دولت اصلاحات در خصوص تنش زدایی بین المللی با توجه به شاخص های سیاسی-امنیتی، اقتصادی، و فرهنگی، چنین به دست می آید که دولت اصلاحات در برخی مولفه ها توفیقاتی هر چند موقت را به دست آورد ولی نهایتا در نیل به وعده های خویش که مبتنی بر اعتماد به غرب بود، موفق نبوده اند.

Keywords:

تنش زدایی , اصلاح طلبان , دولت