اثربخشی درمان آدلری بر تاب آوری خانواده، فشار و اجتناب اجتماعی زنان مطلقه

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان آدلری بر تاب آوری خانواده، فشار و اجتناب اجتماعی زنان مطلقه شهرستان سروآباد بود. این پژوهش از طرح های پژوهش تک موردی A-B-A بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان مطلقه تحت پوشش بهزیستی شهرستان سروآباد در سال ۱۳۹۸بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. درمان آدلری در ۱۱ جلسه ۶۰ دقیقه ای به ۶ نفر از زنان مطلقه آموزش داده شد. برای جمع آوری داده ها در این پژوهش از پرسشنامه تاب آوری خانواده (FHI) و مقیاس فشار و اجتناب اجتماعی (SAD) استفاده شد. نتایج شاخص های متغیر تاب آوری خانواده با استفاده از (d cohen) در دامنه ۴۵/۱- تا ۰۱/۲- و همچنین نتایج شاخص ها در متغیر فشار و اجتناب اجتماعی با استفاده از (d cohen) در دامنه ۰۸/۲- تا ۸۹/۱- قرار دارد که نشان دهنده ی اثربخشی درمان آدلری بر تاب آوری خانواده، فشار و اجتناب اجتماعی زنان مطلقه شهرستان سروآباد بوده است. بحث و بررسی یافته های این پژوهش نشان داد که تاثیرات مفید و کاربردی درمان آدلری با استفاده از تشویق و دلگرمی، تاکید بر نقاط قوت و احساس اجتماعی باعث می شود منابع مقابله ای مراجعان مضطرب گسترش پیدا کند و خودمراقبتی و رضایتمندی کلی زنان مطلقه در مواجهه با مشکلات و آسیب های اجتماعی طلاق افزایش یابد.

Keywords:

درمان آدلری , تاب آوری , فشار و اجتناب اجتماعی