تشخیص عوامل سازنده صلاحیت های مربیان مراکز آموزش فنی و حرفه ای شهر تهران

هدف این پژوهش تشخیص عوامل سازنده صلاحیت های مربیان مراکز آموزش فنی و حرفه ای شهر تهران است. روش انجام این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده­ها توصیفی از نوع پیمایشی مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش را نیز کلیه مربیان مراکز آموزش فنی و حرفه ای تهران تشکیل داده اند.از آنجایی که در انجام تحلیل عاملی اکتشافی نیاز به حداقل ۳۵۰ آزمودنی است، در این پژوهش نیز از ۳۹۲ مربی شاغل در مراکز آموزش فنی و حرفه ای تهران به عنوان نمونه مورد مطالعه و پاسخگویی به پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که بر اساس شاخص (KMO) نمونه به حد کفایت بوده است. یافته ها نشان می دهد  ۶۴۷/۷۰ درصد صلاحیت های سازنده مربیان فنی و حرفه ای بر پایه هشت عامل استخراج شده از پرسشنامه تبیین می‎شود. این هشت عامل به ترتیب با عناوین مهارت های مدیریت و سازماندهی محیط یادگیری ، مهارت های طراحی، برنامه ریزی تدریس و عرضه مطالب درسی  در کلاس و کارگاه ، مهارت های پایه و اساسی ، مهارت های مفهومی و تفکر ، مهارت های مرتبط با دنیای کسب و کار، مهارت های ارتباطی، مهارت ها و ویژگی های شخصیتی و مهارت های ارزشیابی نام گذاری شده اند. نتایج بیانگر این است که از این میان عامل مهارت های مدیریت و سازماندهی محیط یادگیری با ضریبی معادل ۸۸۳/۱۸ درصد از بیشترین اهمیت و عامل مهارت های ارزشیابی با ضریبی معادل ۴۴/۳ درصد از کمترین اهمیت برخوردار بوده است

Keywords:

Qualification , TVT instructor , Iran Technical and Vocational Training Organization (Iran TVTO) , EFA , صلاحیت , مربی فنی و حرفه ای , سازمان آموزش فنی و حرفه ای , تحلیل عاملی اکتشافی.