بررسی نقش آموزش های مهارتی بر میزان اشتغال دانش آموختگان دانشگاهی با کمک تکنیک معادلات ساختاری

از مهم ترین مسائل مبتلا به بازار کار کشور آن است که دانشگاه ها در رشته های گوناگونی بدون توجه به نیاز واقعی بازار کار دانشجو تربیت می کنند، اما بازار کار تنها به آن بخشی از فارغ التحصیلان توجه دارد که بتواند نیاز واقعی خود به نیروی کار را برطرف کند. ناتوانی دانشگاه ها یا بی توجهی دانشجویان به لزوم کسب مهارت های شغلی مورد نیاز بازار کار، باعث شده تا همواره نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی که انتظار می رود در وضعیت مناسبی باشد، بیش از سایر گروه ها و تا دو برابر متوسط نرخ بیکاری کشور باشد. در این میان آموزشهای مهارتی نقش مهمی را در تشکیل سرمایه انسانی از طریق تربیت نیروی کار ماهر موردنیاز بازار کار درکشورهای مختلف جهان ایفا می کنند .هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش آموزشهای مهارتی بر میزان اشتغال دانش آموختگان دانشگاهی است. روش پژوهش مورد استفاده میدانی و پیمایشی بوده که بدین منظور از پرسشنامه توزیعی میان ۳۸۵ نفر از فارغ التحصیلان دانشگاهی بهره برده شد. به منظور بررسی روایی آن از روش اعتبار محتوا و برای سنجش پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است که میزان آن ۰.۸۱ محاسبه شد. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تکنیک معادلات ساختاری بهره برده شد. نتیجه آنکه آموزشهای مهارتی ۰.۳۳ بر میزان اشتغال فارغالتحصیلان تاثیر داشته اند.

Keywords:

Skill training , Employment , Unemployment , Structural equation modeling technique , Pearson test , آموزش های مهارتی , اشتغال , بیکاری , تکنیک معادلات ساختاری , آزمون پیرسون.