ایجاد امنیت در فضاهای شهری توسط شهرداریها

امروزه امنیت مهم ترین آرمان هر کشوری تلقی می شود و در صورت عدم تامین یا وجود نقص و تنگنا در ایجاد آن، حیات سالم شهروندان به چالش کشیده می شود. طبعا مکان ها با تمام خصوصیات خود و نوع برداشت ذهنی و عملکرد انسان در آن ها، می توانند شکل دهنده به فضایی با نوع امنیت مثبت یا منفی باشند. بعضی فضاها به دلیل خصوصیاتی که دارند، می توانند ظرفیت تولید جرائم بالایی را داشته باشند. همزمان و در عین حال این که جرائم در مکان ها صورت می گیرند، حاکی از این واقعیت است که، کنترل و نظارت دولت ها بر برخی مکان ها در حداقل سطح ممکن قرار دارد و بدیهی است که امنیت چه در بعد عینی و چه در بعد ذهنی، در آنها کاهش می یابد. به طور مشخص، امنیت در فضاهای عمومی یک شهر سرزندگی و پویایی فضا را به دنبال خواهد داشت که نمود آن را می توان در حضور فعال مردم، تعاون و تعامل، کاهش استرس و نگرانی، حضور گروه های مختلف سنی و جنسی و همچنین حیات شبانه مشاهده نمود. امنیت یکی از مهم ترین ابعاد زندگی افراد و از بارزترین وجوه آرامش برای ساکنان شهرها به شمار می آید. فضاهای شهری به عنوان محیطی که رفتارهای عمومی انسان در آن جریان دارد، همواره در تعامل دوسویه با انسان است، بنابراین این فضا باید به عنوان بستری برای فعالیت های عمومی انسان باید به راحتی قابل درک و ایمن باشد. افزایش امنیت محیطی در راستای بهبود کاربری فضاهای شهری از مهم ترین رویکردهایی است که در شهرسازی معاصر، باید بدان توجه لازم شود. آنچه از امنیت به عنوان دریافت عینی و ذهنی یاد می شود، ناشی از ساختار و نحوه چیدمان محیط است، لذا برای افزایش آن بایستی معیارها و استانداردهایی برای طراحی فضاهای شهری در نظر گرفت.

Keywords:

امنیت , فضاهای شهری , حیات سالم