اثربخشی روان درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت بر روابط میان فردی، رفتارهای خودتخریب گری و سازمان شخصیت بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 108
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GOUMS-22-4_004
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
زمینه و هدف: در میان درمان های کوتاه مدت، رویکردهای روان پویشی بیش از تمام رویکردهای دیگر، رابطه درمانی را به عنوان زمینه ای برای تغییر به کار می گیرند. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی روان درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت بر روابط میان فردی، رفتارهای خودتخریب گری و سازمان شخصیت بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی انجام شد.
روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی ۲۰ بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به کلینیک های درمانی شهر ساری در سال ۱۳۹۸ انجام شد. بیماران با نمونه گیری تصادفی در دو گروه ۱۰ نفری کنترل و مداخله قرار گرفتند. گروه مداخله روان درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت را به صورت ۱۶ جلسه فردی ۴۵ دقیقه ای، هفته ای یک بار دریافت نمودند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. بیماران مقیاس های مصاحبه بالینی ساختار یافته First و همکاران، پرسشنامه روابط موضوعی Bell و همکاران و پرسشنامه خود تخریبی شعرباف و همکاران و سیاهه سازمان شخصیت Kernberg را تکمیل کردند.
یافته ها: پس از انجام مداخله، نمرات روابط بین فردی، رفتارهای خود تخریب گری و سازمان شخصیت در گروه مداخله به صورت معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (P<۰.۰۵).
نتیجه گیری: روان درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت، درمانی اثربخش برای کاهش علایم بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی است.
Keywords:
Authors
فاطمه قنادزادگان
M.Sc in Clinical Psychology, Department of Clinical Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Semnan University, Semnan, Iran.
اسحق رحیمیان بوگر
Associate Professor of Health Psychology, Department of Clinical Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Semnan University, Semnan, Iran.
مهدی پوراصغر
Associate Professor of Psychiatry, Psychiatry and Behavioral Science Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :