اثر همزمان محدودیت غذایی و مهار گیرنده D۲ دوپامینی بر حافظه فضایی موش های صحرایی نر
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 110
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GOUMS-22-3_007
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
زمینه و هدف: محدودیت غذایی می تواند اثرات مفید یا مخرب بر عملکردهای مغز از جمله یادگیری و حافظه داشته باشد. همچنین گیرنده های دوپامینی در فرآیند یادگیری و بازخوانی اطلاعات دخالت دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر همزمان محدودیت غذایی و مهار گیرنده D۲ دوپامینی بر حافظه فضایی موش های صحرایی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۶۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در ۶ گروه ۱۰ تایی شامل کنترل، محدودیت غذایی ۲۵درصد، ۵۰درصد، ۷۵درصد، سولپیراید (آنتاگونیست گیرنده D۲، mg/kg/day ip۴)، محدودیت غذایی ۷۵ درصد دریافت کننده سولپیراید قرار گرفتند و به مدت ۲۱ روز تیمار شدند. برای سنجش حافظه از ماز شعاعی هشت بازویی استفاده شد. سپس میزان کاتالاز و مالون دی آلدهید هیپوکامپ اندازه گیری گردید.
یافته ها: محدودیت غذایی ۲۵درصدی منجر به کاهش ۱۱.۸ درصد زمان سپری شده برای یافتن غذا در مقایسه با گروه کنترل گردید (P<۰.۰۵). محدودیت غذایی ۷۵درصدی و یا تزریق سولپیراید این زمان را به ترتیب به میزان ۲۴.۴ درصد و ۱۸.۳ درصد به طور معنی دار افزایش داد (P<۰.۰۵). گروه ۷۵درصد محدودیت غذایی دریافت کننده سولپیراید نسبت به تمامی گروه ها بیشترین افزایش معنی دار زمان یافتن غذا را نشان دادند (P<۰.۰۵). فعالیت کاتالاز فقط در گروه های محدودیت غذایی ۷۵درصد به میزان ۱۷.۶ درصد و ۲۲.۲ درصد کاهش معنی دار نشان داد (P<۰.۰۵). میزان تولید مالون دی آلدهید در گروه های محدودیت غذایی ۷۵درصد به میزان ۵۰.۲ درصد و ۵۹.۳ درصد و دریافت کننده سولپیراید به میزان ۳۱.۲ درصد به طور معنی دار در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (P<۰.۰۵).
نتیجه گیری: همزمانی اعمال محدودیت غذایی و مهار گیرنده های D۲ دوپامین، منجر به افزایش سطوح پرواکسیدانی هیپوکامپ و تشدید اختلال حافظه موش های صحرایی می گردد.
Keywords:
Sulpiride , Oxidative Stress , Radial Maze , Memory , Hippocampus , Rat , سولپیراید , استرس اکسیداتیو , ماز شعاعی , حافظه , هیپوکامپ , موش صحرایی
Authors
شیدا علیخانی
M.Sc in Animal Physiology, Department of Biology, Faculty of Sciences, Urmia University, Urmia, Iran
فرین بابائی بالدرلو
Assistant Professor, Department of Biology, Faculty of Sciences, Urmia University, Urmia, Iran
صمد زارع
Professor, Department of Biology, Faculty of Sciences, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :