عوامل خطر مرگ و میر نوزادان شهرستان مراوه تپه در استان گلستان (۹۲-۱۳۹۰)

زمینه و هدف : شاخص مرگ نوزادی به عنوان یکی از شاخص های مهم سطح بهداشت در هر جامعه است. بنابراین دانستن علل عمده مرگ نوزادی در برنامه ریزی صحیح برای تقویت سیستم های مراقبت دوران بارداری، زایمان و نوزادان در جامعه بسیار موثر است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل خطر مرگ و میر در نوزادان فوت شده و زنده در شهرستان مراوه تپه در استان گلستان انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه مورد - شاهدی بر اساس مرگ یا زنده بودن در روز ۲۸ بعد از تولد، ۵۲ کودک فوت شده در گروه مورد و ۲۰۱ کودک زنده در گروه شاهد قرار گرفتند. پرسشنامه جمع آوری داده ها تنظیم و برای همه نوزادان مورد مطالعه تکمیل شد. یافته ها : میزان مرگ نوزادی در سال های ۱۳۹۰، ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ به ترتیب ۱۱.۷۶ و ۱۳.۳۶ و ۶.۴۶ در هزار تولد زنده بود. به طور کلی پنج علت اصلی مرگ به ترتیب عبارت از نارسی، سوانح و حوادث، ناهنجاری مادرزادی، دیسترس تنفسی و سپسیس بود. بین مرگ با نارسی، وزن تولد و جنسیت ارتباط آماری معنی داری یافت شد (P<۰.۰۵). وزن هنگام تولد با نسبت شانس برابر ۲۹.۶ بیشترین ارتباط را با مرگ و میر نوزادی نشان داد. نتیجه گیری : نارسی و وزن کم بدو تولد مهم ترین علت مرگ نوزادی بود.

Keywords:

Neonate , Mortality , Prematurity , Low birth weight , Birth defect , نوزاد , مرگ نوزادی , نارسی , وزن کم بدو تولد , ناهنجاری مادرزادی