تعیین هویت انگل لیشمانیا با استفاده از روش های میکروسکوپی و مولکولی و با هدف قرار دادن ژن ITS-rDNA در افراد مشکوک به لیشمانیوز در استان گلستان (۸۹-۱۳۸۸)

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 157

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-14-3_011

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

Abstract:

زمینه و هدف : لیشمانیوز جلدی روستایی یک بیماری انگلی تک یاخته ای مشترک بین انسان و حیوان است که به عنوان یک معضل بهداشتی در بسیاری از کشورها و نیز ایران مطرح است. عامل بیماری لیشمانیا میجر، ناقل اصلی آن فلبوتوموس پاپاتاسی و مهم ترین مخزن، رومبومیس اپیموس می باشد. انسان مخزن اتفاقی لیشمانیوز جلدی روستایی است. این مطالعه به منظور تعیین هویت انگل لیشمانیا با تشخیص میکروسکوپی و مولکولی و هدف قرار دادن ژن ITS-rDNA در شرق استان گلستان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی روی ۱۲۱ فرد مشکوک به بیماری لیشمانیوز جلدی روستایی در شهرستان های گنبد و مراوه تپه در شرق استان گلستان در سال های ۸۹-۱۳۸۸ انجام شد. از ضایعات نمونه برداری مستقیم صورت گرفت و پس از رنگ آمیزی با گیمسا مشاهده میکروسکوپی به عمل آمد. از گسترش ها DNA استخراج و ژن ITS-rDNA با استفاده از PCR تکثیر یافت. موارد مثبت لیشمانیا با استفاده از آنزیم BsuRI به روش RFLP تعیین گونه شد و با تعیین توالی و استفاده از نرم افزارهای مولکولی گونه لیشمانیا تایید شد. یافته ها : از کل ۱۲۱ فرد مشکوک به بیماری لیشمانیوز جلدی روستایی، ۱۱۳ نفر با مشاهدات میکروسکوپی و ۹۲ نفر با روش مولکولی به انگل لیشمانیا آلوده تشخیص داده شدند. موارد مثبت PCR با استفاده از روش RFLP تعیین گونه و ۹۰ مورد لیشمانیا میجر تشخیص داده شد. برای تایید نهایی ۸ مورد لیشمانیا میجر تعیین توالی گردید و مجددا مورد تایید قرار گرفت. در ۲مورد از موارد مثبت که توالی نامشخص بود؛ گونه لیشمانیا مشخص نشد. نتیجه گیری : با مقایسه نتایج تعیین توالی انگل لیشمانیا در این مطالعه با موارد ثبت شده در بانک جهانی ژن، لیشمانیا میجر به طور قطع در انسان در منطقه مورد تایید قرار گرفت. با توجه به گزارش های مربوط به دیگر گونه های لیشمانیا در ناقلین و مخازن، این گونه ها در این مطالعه در انسان یافت نگردید. هرچند دو مورد غیر لیشمانیا میجر می تواند نشانی از آلودگی همزمان بیش از یک گونه لیشمانیا در انسان در منطقه باشد؛ اما با روش های به کار رفته در این مطالعه آلودگی همزمان دو لیشمانیا در یک فرد قابل تفکیک نبود.

Authors

احمد بقائی

MSc in Microbiology, Molecular Systematics Laboratory, Pasteur Institute of Iran, Tehran, Iran. Department of Microbiology, Islamic Azad University Qom branch, Qom, Iran

پرویز پرویزی

Associate Professor, Molecular Systematics Laboratory, Department of Parasitology, Pasteur Institute of Iran, Tehran, Iran

عارف امیرخانی

Associate Professor, Department of Epidemiology, Islamic Azad University, Medical Sciences of Tehran branch, Tehran, Iran

محمدرضا هنرور

PhD Candidate in Nutrition, Health Management and Social Development Research Center, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran

فرهاد بدیعی

General Physician, Health Management and Social Development Research Center, Gorgan, Iran