فلور قارچی آب شرب شهر ساری (۱۳۸۸)

زمینه و هدف : قارچ ها با پراکندگی بسیار وسیع در طبیعت منابع مختلف و متنوعی را برای زیست خود انتخاب می نمایند. اگرچه هوا شایع ترین مکان حضور آنها در طبیعت و بالطبع اصلی ترین راه تماس با انسان است؛ ولی منابع دیگر ازجمله آب در اکولوژی قارچ ها نقش بااهمیتی دارند. این مطالعه به منظور تعیین فلور قارچی آب شرب شهر ساری انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی ۶۰ نمونه ۱۰۰میلی لیتری از آب آشامیدنی لوله کشی پنج ناحیه شمالی، جنوبی، غربی، شرقی و مرکزی شهر ساری در بطری های استریل طی سال ۱۳۸۸ جمع آوری شدند. قارچ های نمونه آب توسط فیلتر استریل ۰.۴ میکرومتر فیلتراسیون و جداسازی شدند. فیلترها در شرایط کاملا استریل در محیط مالت اکستراکت آگار جاگذاری شدند. پلیت های حاوی محیط کشت در دمای ۲۷ درجه سانتی گراد به مدت ۷-۳ روز انکوبه شدند. شناسایی قارچ ها به کمک روش های استاندارد قارچ شناسی براساس کشت روی لام با استفاده از محیط های اختصاصی انجام شد. یافته ها : از مجموع ۴۶۸ کلنی قارچی رشدیافته؛ ۸ جنس مختلف قارچ شناسایی شد. به طور کلی میانگین CFU قارچ های جداشده برای نمونه های هر ۱۰۰ میلی لیتر آب ۸.۴ بود. شایع ترین قارچ های جدا شده آسپرژیلوس (۳۷.۴ درصد)، پنی سیلیوم (۲۷.۳ درصد) و کلادوسپوریوم (۱۷.۳ درصد) بودند. کمترین کلنی جدا شده مربوط به رایزوپوس (۰.۶ درصد) بود. از بین گونه های مختلف آسپرژیلوس، گونه فلاووس (۲۳.۷ درصد) بیشترین میزان فراوانی را داشت. نتیجه گیری : نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آب آشامیدنی شهر ساری حاوی قارچ های مختلف می باشد. لذا پیشنهاد می گردد در پایش های منظم سیستم آب شهری از نظر آلودگی های میکروبی؛ قارچ ها نیز به عنوان یکی از میکروارگانیسم مهم بررسی شوند.

Keywords:

Dinking tap water , Fungi , Sari , آب شرب , قارچ , ساری , آسپرژیلوس