اثر بریس عملکردی بر آستانه حس تشخیص حرکت در بیماران مبتلا به پارگی لیگامان صلیبی قدامی

زمینه و هدف : یکی از آسیب های متداول در مفصل زانو، پارگی لیگامان صلیبی قدامی می باشد. آستانه حس تشخیص حرکت، شامل اطلاعاتی است که از گیرنده های مکانیکی در حالت پویا حاصل می گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر بریس عملکردی بر آستانه تشخیص حرکت در بیماران با پارگی لیگامان صلیبی قدامی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه شبه تجربی روی ۲۰ بیمار مبتلا به پارگی لیگامان صلیبی قدامی، با محدوده سنی ۱۸ تا ۴۴ سال طی سال های ۸۶-۱۳۸۵ انجام شد. نمونه گیری به صورت غیراحتمالی ساده بود. به منظور ارزیابی آستانه تشخیص حرکت قبل و بعد از مداخله، از دستگاه Continuous passive motion  استفاده شد. آستانه تشخیص حرکت با دو سرعت با و بدون بریس اندازه گیری گردید. از آزمون تی زوجی و کولموگروف- اسمیرونوف برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها : آستانه تشخیص حرکت در اندام مبتلا به پارگی لیگامان صلیبی قبل و بعد از پوشیدن بریس با چشم باز به ترتیب ۱.۶۷±۳.۹۳ و ۱.۸۶±۴.۴۵ درجه (P<۰.۰۶۳) و با چشم بسته ۱.۶۱±۳.۸۲ و ۱.۹۶±۴.۳۱ درجه تعیین شد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که استفاده از بریس عملکردی در بیماران با پارگی لیگامان صلیبی قدامی اثر بارزی در بهبود آستانه تشخیص حرکت ندارد.

Keywords:

Functional brace , Threshold of motion sense , ACL , Knee , بریس عملکردی , آستانه تشخیص حرکت , لیگامان صلیبی قدامی , زانو