روند حمایت تغذیه ای در بیماران دچار آسیب سر بستری در بخش مراقبت های ویژه جراحی اعصاب

زمینه و هدف : حمایت تغذیه ای فرایندی حیاتی برای بیماران دچار ترومای سر است. هدف این مطالعه بررسی عملکرد روزانه تغذیه از راه روده و ورید در بیماران دچار آسیب سر بستری در بخش ICU جراحی اعصاب بیمارستان پورسینا رشت بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی روی ۱۱۵ بیمار دچار آسیب سر بستری در بخش ICU جراحی اعصاب بیمارستان پورسینا رشت طی سال ۱۳۸۴ که حداقل ۴۸ ساعت تغذیه از راه روده می گرفتند، انجام شد. اطلاعات تغذیه ای شامل شمار بیمارانی که تغذیه از راه روده می گرفتند، زمان آغاز حمایت تغذیه ای و مقدار شروع تغذیه از راه روده بود. پیامدهای کلینیکی شامل مدت زمان بستری در بخش ICU و بیمارستان، تعداد روزهای وابستگی به تغذیه مکانیکی و میزان مرگ و میر بیماران بود. داده ها به صورت درصد و یا انحراف معیار±میانگین نشان داده شد. آزمون تی زوج برای آنالیز و مقایسه انرژی و درشت مغذی های دریافتی و مورد نیاز بیماران استفاده شد. یافته ها : میانگین سنی بیماران ۷/۵±۲۲/۴۱ بود. ۸۴درصد بیماران تغذیه از راه روده داشتند. زمان و مقدار شروع تغذیه از راه روده به ترتیب ۱±۶/۴ روز و ۸۳/۲۷±۷۹/۵۲ میلی لیتر در ساعت بود. مدت زمان وابستگی به تهویه مکانیکی ۴/۱۳±۱۲ روز، مدت زمان بستری در ICU ۳/۱۸±۹۶/۱۸ روز، مدت زمان بستری در بیمارستان ۸۴/۱۹±۴۷/۲۴ روز بود. میزان مرگ و میر در ۶ ماه ۴۸ درصد بود. میزان انرژی، درشت مغذی های دریافتی کربوهیدرات، چربی و پروتئین بیماران در مقایسه با میزان مورد نیاز تفاوت های مشخص آماری داشت (۰۵/۰P<). نتیجه گیری:  فرایند اجرای حمایت تغذیه ای در بیماران دچار آسیب سر نامطلوب می باشد. پیامدهای کلینیکی می بایست با اجرای پروتکل های استاندارد در بخش ICU بهبود یابد.

Keywords:

Enteral nutrition , Head trauma , Neurosurgery intensive care unit , تغذیه از راه روده , ترومای سر , بخش مراقبت های ویژه