مرگ و موت ارادی از دیدگاه سنایی، عطار و مولانا
Publish place: Mysticism in Persian literature، Vol: 7، Issue: 25
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 70
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-7-25_003
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
بی تردید مرگ و مرگ اندیشی همواره هسته مرکزی اندیشه شاعران، نویسندگان، عرفا و اندیشمندان در طول تاریخ بوده است. بدین جهت غالبا مرگ اندیشی، به آثار و تراویده های ذهنی خیل بی شماری از گویندگان و صاحب نظران به ویژه در گستره ادب پارسی سایه افکنده است. شاعران عارفی چون سنایی، عطار و مولانا پیوسته مرگ طبیعی را در آثارشان ستوده اند و معتقدند کسی را یارای گریز و ستیز با مرگ نیست. در عین حال تحقق مرگ حقیقی و ارادی را با ریاضت و تهذیب نفس امکان پذیر میدانند و با تاثیر و الهام از آیات و احادیث، بر این باورند که بایست محفل تسلیم را قبل از مجلس ترحیم به پاداشت. نگارنده در این جستار با تحلیل زبده اندیشههای شاعران عارف - سنایی، عطار و مولانا - در باب مرگ و موت ارادی، راههای وصول به مرگ ارادی و ردپای مفاهیم آن را بررسی کرده آن گاه دیدگاه این سه شاعر را با استناد به اشعاری از آثارشان، نشان داده است.
Keywords:
Death , Voluntary death , Sanai poems , Attar , Molana , مرگ , موت ارادی , آثارسنایی , عطار , مولانا.
Authors