عشق از منظر مولانا و ملاصدرا ( با تکیه بر مثنوی معنوی و اسفار اربعه)
Publish place: Mysticism in Persian literature، Vol: 3، Issue: 9
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 107
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-3-9_003
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
Abstract:
یکی از مهمترین موضوعاتی که همه ی عرفا و فیلسوفان اشراقی بدان نظر داشته اند و درباره اش سخن گفته اند، «عشق» است. آنان عشق را جان و اساس عالم می دانند که به واسطه ی آن، همه ی موجودات از ادنی تا اعلی ، در جنبشاند و به سوی سرمنشاء عشق، یعنی ذات حق تعالی، در حرکت.
مولانا جلال الدین بلخی و ملاصدرای شیرازی، دو تن از آن عرفا و فیلسوفان اشراقی هستند که در آثار و نوشته هایشان عشق، نقشی محوری و اصلی دارد و نزدیکی دیدگاه هایشان را در این باره به روشنی و آشکارگی می توان در مثنوی شریف و کتاب اسفار اربعه دید. «ارزش عشق»، «سریان عشق در کائنات»، «توجه به عشق مجازی»، «پاکدامنی و عفت در عشق» و... از جمله موضوعاتی هستند که مولانا و ملاصدرا، در آنها هم رای و همنظرند و تنها تفاوت دیدگاه آن دو، در این است که آیا عشق مجازی به جسم معشوق تعلق دارد یا به روح او.
در این مقاله، بر آنیم، تا پس از ذکر مقدمه ای در باب عشق، تشابه و تفاوت دیدگاه مولانا و ملاصدرا را به فراخی باز نماییم و بررسیم.
Keywords:
Authors