رابطه بین رهبری اخلاقی و فرسودگی شغلی با رضایت از زندگی

زمینه: بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی و رفتارهای کارکنان از حیطه های پژوهشی مهمی به شمار می رود، زیرا سازمان های آموزشی با ایجاد یک برنامه رهبری اخلاقی می توانند اخلاقیات را در محیط کار رهبری کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی و فرسودگی شغلی با رضایت از زندگی انجام گردید.   روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل ۶۵۰ نفر دبیران زن دبیرستان های ناحیه یک شهرستان ارومیه بودند که ۱۵۹ نفر آنها از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های استاندارد جمع آوری و به وسیله نرم افزار آماری LISRE  تحت روش های تحلیل عاملی تاییدی و مدل سازی معادلات ساختاری، تجزیه و تحلیل شد.   یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد رهبری اخلاقی بر فرسودگی شغلی تاثیر دارد، و منفی بودن ضریب مسیر نشان می دهد که با افزایش رهبری اخلاقی می توان کاهش فرسودگی شغلی را پیش بینی کرد. همچنین فرسودگی شغلی نیز بر رضایت از زندگی تاثیر دارد. به این صورت که با کاهش میزان فرسودگی شغلی در سازمان می توان افزایش میزان رضایت از زندگی را پیش بینی کرد. و در نهایت رهبری بر رضایت از زندگی اثر مثبتی دارد. یعنی با افزایش میزان رهبری اخلاقی می توان افزایش میزان رضایت از زندگی را نیز پیش بینی کرد.   نتیجه گیری: با توجه به نتایج آماری، کلیه فرضیات تحقیق تایید و این نتیجه حاصل گردید که بین متغیرهای رهبری اخلاقی و فرسودگی شغلی با رضایت از زندگی رابطه معنی‎دار وجود دارد.

Keywords:

Satisfaction of life , Moral leadership , Burnout , رضایت از زندگی , رهبری اخلاقی , فرسودگی شغلی