رابطه بین هوش اخلاقی با عملکرد حسابرسان مستقل

زمینه: کارکرد اخلاق، چگونگی تنظیم هوش عاطفی و تحلیلی در خدمت منافع جامعه و چگونگی تبدیل آن به اصول و مواضع است. در حسابرسی انتظار می رود که هوش اخلاقی ارتباط مستقیم با عملکرد فرد حرفه ای داشته باشد. ازاین رو، این تحقیق به بررسی رابطه هوش اخلاقی با عملکرد حسابرسان پرداخته که شامل دلسوزی، صداقت، مسئولیت پذیری و بخشش است. روش: روش تحقیق توصیفی- همبستگی است. جامعه شامل تمامی کارکنان موسسات حسابرسی تهران بود که عضو جامعه حسابداران رسمی ایران بودند. از میان جامعه ۳۰۶ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است و تعداد سوالات برای اندازه گیری هوش اخلاقی ۱۶ سوال و برای عملکرد حسابرسان ۴ سوال می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها نیز تکنیک های آماری معادله یابی ساختاری براساس رویکرد کمترین مربعات جزئی و از نرم افزار آماری اکسل استات نسخه ۲۰۱۴ استفاده شده است. یافته ها: نتایج به دست آمده حاکی از آن است که رابطه معنی داری بین هوش اخلاقی و همه مولفه های آن به جز بخشش با عملکرد حسابرسان وجود دارد، از بین این مولفه ها مسئولیت پذیری بیشترین رابطه را با عملکرد حسابرسان دارد و در مرتبه دوم دلسوزی و در مرتبه سوم صداقت بیشترین ارتباط را با عملکرد حسابرسان دارند. نتیجه گیری: بنابراین هرچه حسابرسان از هوش اخلاقی بالاتری برخوردار باشند، عملکرد بهتری خواهند داشت. همچنین بعد مسئولیت پذیری از هوش اخلاقی اهمیت بیشتری برای فعالیت حرفه ای حسابرسی دارد.

Keywords:

Ethical Intelligence , Spiritual Intelligence , Performance of Auditors , هوش اخلاقی , هوش معنوی , عملکرد حسابرسان