تاثیر آموزش توسط همتا نزدیک (near peer) بر یادگیری مهارت پانسمان در دانشجویان پرستاری

مقدمه: یکی از روش های جدید در آموزش، تدریس توسط همتایان است و در تدریس دروس مختلف بکار گرفته شده است اما اثربخشی آن در آموزش پرستاری به خصوص مهارت های بالینی کم تر مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه به بررسی تاثیر آموزش توسط همتا نزدیک بر یادگیری مهارت پانسمان در دانشجویان پرستاری پرداخته شده است. روش ها: دراین پژوهش تجربی ۵۰ نفر از دانشجویان پرستاری ترم یک دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد واجد شرایط انتخاب و با گمارش تصادفی به دو گروه آموزش توسط مربی و همتا نزدیک تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست مهارت پانسمان بود که با مصاحبه و مشاهده قبل و بعد از آموزش تکمیل گردید. نمره کل چک لیست بین صفر تا ۳۸۸ بود و بر اساس کتاب مرجع اصول و فنون تایلور تهیه گردیده بود. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون کای اسکوئر، تی مستقل وتی زوج استفاده شد. نتایج: بر اساس یافته ها نمره مهارت پانسمان قبل از آموزش بین گروه ها تفاوت معنادار نداشت (۰۸/۰p=). بعد از آموزش نمره مهارت پانسمان در گروه آموزش توسط مربی ۳۹/۲۴±۳۲۲ و در گروه همتا نزدیک ۳۸/۱۴±۸۰/۳۵۰ بود و بین گروه ها تفاوت معنادار وجود داشت(۰۵/۰p<). همچنین نتایج نشان داد که دانشجویان در آموزش مهارت پانسمان توسط همتا نزدیک در سه زیر حیطه، عملکرد بهتری داشتند. نتیجه گیری: اگر چه بهبود مهارت انجام پانسمان دانشجویان پرستاری در گروه همتا مشاهده گردیده است توصیه می گردد مطالعات بیش تری در این زمینه انجام پذیرد.

Keywords:

Near-peer teaching , clinical skills , dressing , nursing students , تدریس , همتا نزدیک , مهارت بالینی , پانسمان , دانشجوی پرستاری