نظرات دندانپزشکان در مورد برنامه آموزش مداوم

مقدمه: آموزش مداوم می تواند نقش بسزایی در افزایش و پایش سطح دانش و مهارت های دندانپزشکان داشته باشد. لذا بررسی کیفیت و چگونگی برنامه های آموزش مداوم امری ضروری به نظر می رسد. هدف از مطالعه حاضر تعیین نظرات دندانپزشکان ایرانی در مورد آموزش مداوم در زمینه بیماری های دهان و دندان بود. روش ها: مطالعه به صورت توصیفی -مقطعی بر روی ۳۰۰ دندانپزشک شرکت کننده در پنجاه و دومین کنگره انجمن دندانپزشکی ایران در سال ۱۳۹۱ انجام گرفت. جمع آوری داده ها توسط پرسشنامه که حاوی مشخصات فردی، اولویت بندی عناوین برنامه های آموزش مداوم بیماری های دهان و دندان (از ۱-۱۰نمره داده شد، هر چه میانگین کم تر، بیانگر الویت بالاتر بود) وروش های تدریس،اجرا و بهبود کیفیت برنامه ها و انگیزه شرکت بود، انجام گردید. داده ها با استفاده از روش آمار توصیفی واکاوی شدند. نتایج: بالاترین اولویت عنوان آموزشی به گرفتن تاریخچه با میانگین ۲۵/۳±۶۲/۳ و معاینات کلینیکی داخل و خارج دهان با میانگین ۱/۳±۵۲/۳ اختصاص یافت. شرکت کنندگان انجام کار عملی در کارگاه آموزشی با میانگین ۲۸/۲±۰۶/۳ و مشاهده کار عملی با میانگین ۱۱/۲±۹۹/۲ را ترجیح می دادند. همچنین ۲۷۵ نفر از دندانپزشکان (۷/۹۱%) استفاده از اساتید مجرب را عامل بهبود کیفیت برنامه ها ارزیابی کردند. بیش تر دندانپزشکان شرکت کننده اجرای دو برنامه بازآموزی بیماری های دهان در سال را مفید می دانستند. نتیجه گیری: طبق نظر دندانپزشکان شرکت کننده در مطالعه، معاینه کلینیکی و گرفتن تاریخچه از اولویت های برتر عناوین آموزشی بود. همچنین آموزش عملی و استفاده از اساتید مجرب جز موارد انتخابی اکثر دندانپزشکان بود.استفاده از یافته های این پژوهش میتواند در ارتقا برنامه های آموزش مداوم دندانپزشکان موثر واقع گردد.

Keywords:

Continuing dental education , dentist , and oral medicine. , آموزش مداوم دندانپزشکی , دندانپزشکان , بیماری های دهان و دندان