ارتباط هوش معنوی با اضطراب امتحان در دانشجویان پرستاری و مامایی: کاربرد تحلیل مسیر

مقدمه: اضطراب امتحان یکی از نگرانی های نظام آموزشی است که منجر به افت عملکرد تحصیلی می گردد. از سوی دیگر امروزه استفاده از منابع معنوی در حل مسایل زندگی و رویارویی با کشمکش ها و رسیدن به اهداف بیش از پیش مورد توجه است. از این روهدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر و ارتباط هوش معنوی بر اضطراب امتحان دانشجویان پرستاری و مامایی بود. روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی ۲۴۶ دانشجوی پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم در سال ۱۳۹۱ انجام شد. روش نمونه گیری سرشماری بود. از پرسشنامه هوش معنوی بدیع و همکاران، و پرسشنامه اضطراب امتحان جهت گردآوری اطلاعات و از روش های آماری تحلیل مسیر و ضرایب همبستگی برای تحلیل اطلاعات استفاده گردید. نتایج: ارتباط معنادار و معکوس بین اضطراب امتحان و نمره کل هوش معنوی دیده شد(۲۷/۰=r، ۰۰۲/۰p=). همچنین از بین ابعاد هوش معنوی؛ بعد خودآگاهی، عشق و علاقه و پرداختن به سجایای اخلاقی بیش ترین تاثیر را بر اضطراب امتحان داشت و کلیه ابعاد هوش معنوی با نمره کل هوش معنوی ارتباط مستقیم معناداری نشان دادند (۰۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: با توجه به رابطه معکوس هوش معنوی با اضطراب امتحان، به نظر می رسد پرداختن به مقوله هوش معنوی در کاهش اضطراب امتحان و بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان با ارزش و تاثیرگذار باشد.

Keywords:

Spiritual Intelligence , Test Anxiety , Dimensions of Spiritual Intelligence , Nursing Student , Midwifery Student , هوش معنوی , اضطراب امتحان , ابعاد هوش معنوی , دانشجویان پرستاری و مامایی