ارزیابی عملکرد (کارایی) گروه های آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی کرمان بر اساس رویکردهای کمی

مقدمه: از آنجا که امروزه یکی از شاخص های اصلی سنجش توسعه یافتگی کشورها، سهم یک جامعه در تولید دانش است، ارزیابی عملکرد واحدهای آموزشی و به تبع آن ارتقای کارایی آنها اهمیت دو چندان یافته است. هدف این پژوهش بررسی کارایی گروه های آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی کرمان با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده ها (Data Envelopment Analysis: DEA) است. روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی - تحلیلی بوده که به روش مقطعی در سال ۱۳۸۹ در دانشگاه علوم پزشکی کرمان صورت پذیرفته است. در این پژوهش، کارایی شش گروه آموزشی منتخب دانشکده بهداشت و دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی بررسی شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، فرم جمع آوری اطلاعات بود که به تفکیک متغیرها (تعداد دانشجویان، اعضای هیات علمی، تعداد کتب تالیفی و ترجمه اعضای هیات علمی، تعداد مقالات علمی و پژوهشی) در نرم افزار Excel وارد و با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده ها و از طریق نرم افزار Deap۲.۱ محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین کارایی کل، میانگین کارایی مدیریتی و میانگین کارایی مقیاس برای گروه های آموزشی مورد مطالعه به ترتیب برابر با ۸۴۷/۰، ۹۱۸/۰ و ۹۱۰/۰ بود. در مجموع نیمی از گروه های آموزشی مورد مطالعه دارای عملکرد کارا بودند. نتیجه گیری: گروه های آموزشی با نمره ارزیابی عملکرد (کارایی) کمتر از یک، برای رسیدن به حداکثر کارایی باید ستانده های پژوهشی خود را با ارائه طرح های پژوهشی بیشتر، مقالات و یا چاپ کتاب افزایش دهند و همچنین این گروه ها باید نهاده های آموزشی (تعداد دانشجو) و اعتبارات خود را بر اساس مقادیر مازاد مشخص شده در قالب یک برنامه بلندمدت کاهش دهند.

Keywords:

Performance appraisal , efficiency , Departments , Data Envelopment Analysis , ارزیابی عملکرد , کارایی , گروه های آموزشی , روش تحلیل فراگیر داده ها