تاثیر آموزش بر الگوی اسنادی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند

مقدمه: با توجه به تاثیر الگوی اسنادی بر رفتار و احساسات افراد لازم است مربیان پرستاری الگوهای اسنادی که دانشجویان را نسبت به فعالیت های یادگیری غیر مسوول می سازد، تغییر دهند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش اسناد بر الگوی اسنادی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند در سال تحصیلی ۸۹-۸۸ انجام شد. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۱۸۷ دانشجوی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند به طور تصادفی در دو گروه تجربی (۹۴ نفر) و شاهد (۹۳ نفر) قرار گرفتند. ابتدا، الگوی اسنادی دانشجویان توسط پرسشنامه اسناد کنترل جولیان راتر بررسی گردید. برنامه آموزش اسناد در گروه تجربی اجرا و در پایان مطالعه، مجددا الگوی اسنادی دانشجویان بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی زوجی، تی مستقل و مک نمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میانگین نمره اسناد در ابتدای مطالعه در هر دو گروه نشان دهنده الگوی اسنادی بیرونی بود. در پایان مداخله، میانگین نمره اسناد گروه تجربی در سطح معناداری کاهش یافته (از ۸۹/۱±۸۸/۹ به ۹۳/۱±۷۶/۸ رسید) که نشان دهنده کسب الگوی اسنادی درونی بود. تغییر میانگین نمره اسناد دانشجویان گروه شاهد از لحاظ آماری معنادار نبود. مقایسه تغییرات میانگین نمره اسناد دانشجویان قبل و بعد از مداخله در دو گروه نشان دهنده تفاوت معنادار بود. به عبارتی گروه تجربی به طور معناداری الگوی اسناد درونی بیشتری از گروه شاهد کسب کرده بودند. نتیجه گیری: به نظر می رسد برنامه های آموزش اسناد در ابتدای ورود دانشجویان به دانشگاه باید مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

Attributional pattern , Nursing students , Training , Self-directed learning , الگوی اسنادی , آموزش , دانشجویان پرستاری , یادگیری خودراهبر