آسیب شناسی «آموزش درس بحران، فوریت ها و حوادث غیر مترقبه» در دانشجویان پرستاری: مطالعه کیفی

مقدمه: لزوم برنامه ریزی های ریشه ای در زمینه آموزش و مدیریت شرایط اورژانس و بحران، از مسائلی است که دارای اهمیت فراوان است. هدف از این مطالعه تبیین تجارب و نظرات اساتید و دانشجویان پیرامون فرآیند آموزش درس پرستاری بحران، فوریت ها و حوادث غیرمترقبه بود. روش ها: این پژوهش مطالعه ای کیفی به روش تحلیل محتوا است که ۴ عضو هیات علمی، ۲ دانشجوی سال سوم و ۵ دانشجوی سال آخر مقطع کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران، بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و مصاحبه شدند. کلیه مصاحبه ها روی کاغذ پیاده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در تحلیل دست نوشته ها، چهار طبقه اصلی شامل مدیریت و هماهنگی، مدیریت و برنامه ریزی آموزش نظری، مدیریت و برنامه ریزی آموزش بالینی، توانمندی دانشجو و نهایتا یک تم اصلی تحت عنوان مدیریت استخراج گردید. نتیجه گیری: عوامل آسیب رسان در فرآیند آموزش درس بحران، فوریت ها و حوادث غیرمترقبه معلول مدیریت نامناسب و عدم انجام ارزشیابی مداوم از محصول نهایی این فرآیند است. ارزشیابی از طریق انجام تحقیقات و استفاده از نتایج آنها و گرفتن بازخورد می تواند در ایجاد تغییرات لازم و ارتقای توانمندی دانشجویان و پرستاران شاغل موثر باشد.

Keywords:

Education , Crisis and emergency Nursing , Qualitative Study , Content analysis , Students , آموزش , پرستاری بحران , فوریت ها و حوادث غیرمترقبه , مطالعه کیفی , تحلیل محتوا , دانشجویان