ارزیابی خواص مکانیکی و ریزساختاری اتصال مقاطع هم جنس آلیاژ فولاد کربنی ST۵۲ در روش جوشکاری لیزری

در این پژوهش با استفاده از لیزر توان بالا (فیبری ۳KW)، ورق های فولاد ساده کربنی (ST۵۲) تحت جوشکاری و اتصال قرار گرفتند. استفاده از تکنولوژی لیزر برای اتصال به دلیل خواصی چون دانسیته انرژی بالا (توان ۳ کیلووات)، سرعت مناسب و ایجاد سوراخ کلید بسیار مناسب بوده و باعث کاهش عرض منطقه متاثر از حرارت نسبت به جوشکاری با سایر روش های اتصال می شود. به منظور رسیدن به شرایط مناسب از دیدگاه متالورژیکی و مکانیکی، بهینه سازی فرآیند (از قبیل پارامترهای لیزر) انجام گرفته شد. به همین منظور نمونه هایی به صورت re-melt و همچنین به صورت اتصال لب به لب تهیه و مورد بررسی قرارگرفته شد. جهت بررسی های ریزساختاری و فازی، نمونه های تهیه شده برش داده شده و پس از آماده سازی آن ها، توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرارگرفته شدند. همچنین جهت بررسی خواص مکانیکی، آزمون کشش و همچنین میکروسختی انجام گرفته شد. با توجه به نتایج، ریزساختار منطقه جوشکاری دارای یکنواختی مناسبی بوده و سطح مقطع جوش از سه منطقه HAZ، BM و WM تشکیل شده است که هر یک دارای ریزساختار منحصربه فرد هستند. در حالت کلی نمونه های نهایی، دارای عیوبی از قبیل ترک، حفره و... نبوده است و بهینه سازی فرآیند به صورت مناسبی انجام گرفته است.

Keywords:

لیزر فیبر , اتصال آلیاژ ST۵۲ , روش سوراخ کلید.