آثار و نتایج عدم به کار گیری سیاست های بومی سازی ضمانت اجرای کیفری

انتقال سیاست های کنترل جرم از یک نظام حقوقی به نظام دیگر و بومی سازی آنها یکی از موضوعات مطرح در ساحت جرم و نظام عدالت کیفری می باشد که اخیرا توجه مجامع علمی را به خود جلب نموده است. برای بومی سازی بسترهایی لازم است و بسترهای بومی سازی ضمانت اجراهای کیفری در حقوق ایران شامل مواردی چون؛ فرهنگ سازی و ارتقای آگاهی عمومی و بهره گیری صحیح از مجازات های جامعه مدار است. با توجه به پژوهش از میان آثار و نتایج عدم به کار گیری سیاست های بومی سازی می توان به مواردی چون؛ گسترش دیوان سالاری کیفری و ابتنا بر عقلانیت صوری، شکل گیری دولت امنیتی کیفری، تحمیل هزینه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بر بدنه ی دولت و جامعه، تحدید حقوق بنیادین و آزادی های عمومی، که از آثار جرم انگاری حداکثری و تورم کیفری است؛ و عوام گرایی کیفری اشاره نمود. با این حال علیرغم اهمیت بومی سازی در حقوق ایران این مساله با موانعی روبروست که می توان از میان آنها به مواردی چون؛ فقدان سرمایه ی اجتماعی و محدودیت-های ارزیابی کیفرهای جامعه مدار اشاره نمود. در این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی سعی در بررسی آثار و نتایج عدم به کار گیری سیاست های بومی سازی ضمانت اجرای کیفری شده است.

Keywords:

بومی سازی , مجازات جامعه مدار , ضمانت اجرای کیفری , تورم کیفری , ارتقای فرهنگ.