بررسی ارتباط بین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و رضایت شغلی در رانندگان آژانس استان لرستان

مقدمه: رانندگان تاکسی به دلیل ارتعاشات ناشی از ماشین، نشستن طولانی مدت، وضعیت بدنی نامناسب، خم شدن و چرخیدن مکرر حین انجام کار، در درازمدت در معرض خطر بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی قرار دارند. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و رضایت شغلی در رانندگان آژانس استان لرستان انجام شد.روش ها: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی بود که بر روی ۱۰۰ نفر از رانندگان آژانس استان لرستان صورت گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات، از دو ابزار شامل پرسش نامه اسکلتی- عضلانی Nordic (Nordic Musculoskeletal Questionnaire یا NMQ) و پرسش نامه رضایت شغلی استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون Independent t، همبستگی Pearson، همبستگی Spearman و آنالیز کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: ضریب همبستگی Pearson نشان داد که بین نمره اختلالات اسکلتی- عضلاتی و نمره کلی رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود نداشت (۱۳۶/۰ = r، ۱۸۶/۰ = P). همچنین، بین نمره اختلالات اسکلتی- عضلاتی با سن (۵۴/۰ = r، ۰۰۱/۰ > P) و سابقه کار (۵۸/۰ = r، ۰۰۱/۰ > P) ارتباط مستقیمی مشاهده شد. بیشترین میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در یک سال گذشته به ترتیب مربوط به نواحی کمر (۹۶ درصد)، گردن (۸۷ درصد)، زانو (۸۴ درصد)، مچ دست (۸۳ درصد) و شانه (۸۱ درصد) بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، میزان بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی در رانندگان بالا و رضایت افراد متوسط می باشد. از این رو، پیشنهاد می گردد که به منظور کاهش بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی، از استراحت و نرمش های مناسب طی انجام وظیفه و طراحی صندلی ارگونومی بر اساس ابعاد آنتروپومتریک استفاده شود.

Keywords:

اختلالات اسکلتی- عضلانی , رضایت شغلی , رانندگان تاکسی