روش شناسی فهم گزاره های اخلاقی قرآن

بحث از گزاره های اخلاقی قرآن، یکی از مباحث مهم و کلیدی در فهم آموز های اخلاقی دین اسلام است. برای آشنایی با اخلاق در متون دینی، اخلاق پژوهان، به گونه ها و روش های مختلفی به این امر پرداخته اند. یکی از روش های اخلاق پژوهی در قرآن، بررسی گزاره های اخلاقی موجود در این کتاب مقدس است. گزاره های اخلاقی، بخش بزرگی از گزاره های ارزشی دین را تشکیل می دهد که برای شناخت آن ها باید هماهنگ با علوم مرتبط و با شیوه ای مدون اقدام کرد. از آنجا که هفت مفهوم اخلاقی «باید، نباید، درست، نادرست، خوب، بد، وظیفه»، عناصر پایه ای و مقدمی در شناخت گزاره های اخلاقی هستند، این پژوهش برآن است تا با استفاده از چهار شیوه، به روش شناسی فهم این مفاهیم بپردازد، تا در نتیجه، زمینه ی فهم گزاره های اخلاقی قرآن فراهم آید، و بدین شکل آموزه های اخلاقی قرآن شناخته و تبیین شود. این چهار شیوه عبارت اند از: ۱-گزاره های انشایی قرآن؛ ۲- گزاره های اخباری با محامیل ارزشی قرآن؛ ۳ – تصویب و تخطئه ی الهی؛ ۴- طرفداری و مخالفت الهی.

Keywords:

مفاهیم اخلاقی , گزاره های اخلاقی , گزاره های انشایی , گزاره های اخباری , تصویب و تخطئه ی الهی , طرفداری و مخالفت الهی