ترمینولوژی یقین و شک از منظر قرآن و عترت

نخستین گام جهت اخلاق پژوهی، شناخت مفاهیم و واژه های اخلاقی است. از اساسی ترین مفاهیم اخلاقی در قرآن و روایات، مفهوم «یقین» است و حسب قاعده ی «تعرف الاشیاء باضدادها»، شناخت مفهوم شک نیز راهگشاست. نگارنده در این جستار، ابتدا، با شناخت مفهوم یقین در لغت و ثقلین، پرده از معنای آن برداشته و بر آن است که یقین، علم ثابت و استواری است که هیچ گونه شک، تردید و شایبه ای در آن راه ندارد. یقین، مشکک (ذو مراتب) بوده و در سه مرتبه ی علم الیقین، عین الیقین و حق الیقین در قالب بالاترین شکل ایمان به خدا نمود می یابد. شک، نقیض یقین است و حالت تساوی میان دو امر را دارد. مفاهیم مرادف و مرتبط با یقین و شک در جهت شناخت معنای دقیق آن و حوزه ی معنایی آن دو بسیار راهگشاست که در این موجز بدان توجه شده است. هدف نوشتار حاضر، دست یابی به حوزه ی معنایی یقین و شک از منظر «ثقلین» است. روش تحقیق تحلیل محتوا از نوع توصیفی- تحلیلی است و گردآوری مطالب به روش کتابخانه ای صورت پذیرفته است.

Keywords:

ترمینولوژی , ثقلین , یقین , شک , علم , ریب , ظن