بررسی راه های توانمندسازی روان شناختی و رابطه آن با مدیریت دانش کارکنان فرماندهی انتظامی استان مازندران

هدف پژوهش حاضر بررسی راه های توانمندسازی روان شناختی و رابطه آن با مدیریت دانش کارکنان فرماندهی انتظامی استان مازندارن است. این پژوهش از نوع توصیفی و روش هم بستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان فرماندهی انتظامی استان مازندران در سال ۱۳۹۹ است. طبق جدول کرجسی و مورگان، تعداد ۳۷۳ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی و ابزار اندازه گیری داده ها شامل پرسش نامه های استاندارد توانمندسازی روان شناختی اسپریتز (۱۹۹۷)، و مدیریت دانش نیومن و کنراد (۲۰۰۰) بود. روایی پرسش نامه توسط متخصصان و نخبگان انتظامی استان شد و با محاسبه آلفای کرونباخ، پایایی پرسش نامه های توانمندسازی روان شناختی برابر ۹۵/۰ و مدیریت دانش برابر ۹۲/۰، محاسبه شد که نشان داد پرسش نامه ها از پایایی نسبتا بالایی برخوردار است. روش تجزیه وتحلیل داده ها استفاده از روش آمار استنباطی (آزمون t و ضریب هم بستگی پیرسون) از طریق برنامه نرم افزاری SPSS بود. یافته ها نشان داد که کانون کنترل، عزت نفس، دسترسی به اطلاعات و پاداش ها از عوامل راه های توانمندسازی شناختی است. هم چنین نتایج نشان داد که بین توانمندسازی روان شناختی با مدیریت دانش کارکنان فرماندهی انتظامی استان مازندران رابطه وجود دارد. همین طور بین مولفه های توانمندسازی روان شناختی و مدیریت دانش کارکنان فرماندهی انتظامی استان مازندران رابطه وجود داشته است.

Keywords:

توانمندسازی روان شناختی , مدیریت دانش , کارکنان , فرماندهی انتظامی